Opnieuw een biddag in crisistijd. Viel in 2020 de biddag voor gewas en arbeid samen met het begin van de coronatijd, twee jaar later woedt er een oorlog op het Europese continent.
De dag daalt in een gouden gloed, er pinkelen al sterren. Een glimpje van Zijn heerlijkheid, de hemel raakt de aarde. Wij mensen zijn maar zwak en klein, gebrekkig en onmachtig ook. Wat als de nacht zal komen?
Het boze huist in eigen hart en wint op alle fronten. De bommen vallen, zwarte rook stijgt op van al ons falen. De waarheid struikelt op de straat. En als we zwichten voor het kwaad, doven de laatste lichten.
Zijn liefdesgaven geeft Hij steeds, sterkt ons behoeftig lichaam. Wuift in de morgen nog het graan, of is het dan vertreden? Als lichtpunt in een bange tijd rest enkel Zijn gerechtigheid. Hij schenke eeuwig leven.