Veel christenen in het Egyptische dorp Towah zijn buren van moslims. Ds. Eshaq zoekt graag contact. „Als moslims mij als predikant ontmoeten, vragen ze soms om voor hen te bidden.”
Ds. Eshaq (36) hoopt dat beide groepen elkaar in het nieuwe jaar blijven bezoeken. Sommige moslims zijn van mening dat christelijke predikanten zegeningen van God doorgeven; daarom vragen ze hem voor hen te bidden. „Het is een unieke kans om relaties op te bouwen.”
Ds. Eshaq is predikant te Towah, een dorp zo’n 250 kilometer ten zuiden van Caïro. Hij groeide op als kind in de Evangelical Presbyterian Church, het grootste protestantse kerkgenootschap in Egypte.
Hij voelde een roeping om God te dienen in de kerk. „Ik ervoer de verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor de mensen van de gemeente waarin ik groot werd gebracht.”
Nu is hij bijna tien jaar predikant. Ds. Eshaq studeerde in 2011 af en in het daaropvolgende jaar werd hij officieel bevestigd tot voorganger in Sanabu. Sinds 2014 is hij dominee in Towah; in de buurt van dit dorp is hij ook geboren.
Inmiddels is hij tien jaar getrouwd en heeft hij een zoon en dochter. „Ik word door de kerkgangers bemoedigd om dit werk te doen; dat is voor mij een bevestiging om hun voorganger te zijn”, aldus ds. Eshaq.
Heilig
Op een zondag komen er zo’n 100 tot 150 mensen naar de kerk. In het dorp zijn meer mensen die zich wel christen noemen, maar die niet meeleven in een gemeente.
Ds. Eshaq vindt het, naast dankbaar werk, niet altijd makkelijk om in Egypte predikant te zijn. „We hebben als voorgangers veel verantwoordelijkheid. Ik word door de dorpsbewoners gezien als een heilige man van God.”
Hij geeft aan dat dit te maken heeft met de geschiedenis van het christendom in Egypte. „Dat mensen mij zo zien, vind ik lastig. Ze denken dat ik altijd en overal bereikbaar ben. Maar, ik ben een mens en beperkt in mijn tijd en energie. Daarnaast heb ik ook mijn verantwoordelijkheid thuis, in het gezin.”
Verdriet
De gemeente kende in het afgelopen jaar de nodige zorgen. „Door het coronavirus zijn er verschillende leden van onze gemeente overleden. Dit maakt dat we het nieuwe jaar niet zonder zorgen in gaan”, geeft ds. Eshaq aan.
Ds. Eshaq: „Onze gemeente is, naast een plek om God te dienen, een plek waar sociale relaties zijn ontstaan. Het verdriet om hen die wij missen zal in dit jaar niet weg zijn.”
Studie
Het is voor ds. Eshaq een zorg dat het geloof bij de kerkgangers niet altijd diepgeworteld is. „Het is mijn wens dat ik dit jaar de kerkleden kan voeden met het Woord van God, zodat zij meer kennis zullen krijgen.”
Hij begon daarom afgelopen zomer een deeltijd vervolgstudie aan het Evangelical Theological Seminary in Cairo (ETSC), het seminarie van de Presbyteriaanse Kerk in Egypte.
Opbouw
Daarnaast is het moeilijk dat er veel armoede is in dit gebied, noemt ds. Eshaq. „Veel mensen zijn beperkt in hun inkomen. Zij moeten daardoor lange dagen werken en kunnen alleen op zondag naar de kerk komen.”
„Toch hopen we het komende jaar geld te verzamelen om de kerk te renoveren”, aldus de predikant.
In het nieuwe jaar liggen er plannen voor het kerkgebouw klaar. „Ik verlang dat we zo dit jaar de kennis in het geloof van mensen én het gebouw mogen opbouwen.”