„Dit is Gods vinger”, zeggen de tovenaars tegen de farao, bij de derde plaag in Egypte. Hoewel farao zelf er anders over denkt, beseffen zijn wetenschappers dat hier iets bovennatuurlijks aan de hand is, iets wat ze niet na kunnen doen. Daarom twijfelen ze er niet aan: dit gebeurt niet bij toeval en gaat de menselijke kracht te boven dus God moet hier een bijzondere bedoeling mee hebben.

Ook in 2021 is de waaromvraag vaak gesteld. Een begrijpelijke vraag, zeker in zo’n bijzonder jaar, waarin verdriet en rouw zo dichtbij kunnen komen en waarin verlies en onvrede zo groot kunnen zijn. De Bijbel laat er meerdere voorbeelden van zien. Bij Job stond het water aan de lippen zodat hij zijn geboortedag vervloekte en zijn waaromvragen afvuurde op zijn vrienden.

Het voorbeeld van Job laat zien dat voorzichtigheid gepast is bij de antwoorden op zulke vragen. Dat geldt zeker voor de duiding van de coronacrisis waarin de wereld zich bevindt. De antwoorden bevinden zich tussen twee uitersten: de een weet met grote nauwkeurigheid aan te wijzen om welke zonden God dit oordeel zendt, de ander redeneert alles weg als een natuurverschijnsel.

Een goede leidraad is artikel 13 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, over Gods voorzienigheid. Wat ons verstand te boven gaat, moeten we niet nieuwsgierig onderzoeken. Het geloofsartikel maant tot bescheidenheid en leert ons om tevreden te zijn dat „wij leerjongeren van Christus zijn, om alleen te leren hetgeen Hij ons aanwijst in Zijn Woord, zonder deze palen te overtreden.” Vrij vertaald: houd je bij Gods Woord, als je Gods hand in de geschiedenis wilt aanwijzen. Daar komt bij dat Gods hand in álle dingen werkt, tot en met elke neervallende regendruppel. Wie zal Zijn wijs beleid doorgronden?

Voetstappen

Tegelijkertijd is het een plicht van christenen om te letten op de tekenen der tijden. Bij het 50-jarig jubileum van het Reformatorisch Dagblad wees de onlangs overleden ds. L. H. Oosten daarop. Hij bepleitte het nieuws steeds te bezien in het licht van de komst van Gods Koninkrijk. „Daarheen stuwt heel de wereldgeschiedenis en dat moet dus de boodschap van de krant zijn. Beluisteren we in alles wat er gebeurt niet de voetstappen van Zijn komst?”

Dat is geen pleidooi voor speculatieve eindtijdtheorieën in het RD, maar wel voor een heel ander perspectief op het nieuws dan de doorsneemedia bieden. Een hervormde predikant die al langere tijd geleden overleden is, dr. C. A. Tukker, zei het in 1988 zo: „De aarde staat onder de onmiddellijke beïnvloeding van de hemel. Denk aan het model van het boek Openbaring, waarin je duidelijk ziet dat de hemel de aarde bestuurt, dat de geschiedenis in de hemel wordt gemaakt.”

We zijn eraan gewend geraakt om dat te horen tijdens de kerstdagen: God neigde het hart van keizer Augustus tot een volkstelling, zodat Jezus in Bethlehem geboren werd. Maar in 2021 neigt Hij nog steeds het hart van wereldgroten met slechts één doel: dat Zijn Koninkrijk kome. Of het nu een regenbui is of een pandemie, alles overkomt ons ten dienste van Gods kerk. De negentiende-eeuwse Schotse predikant Robert Murray M’Cheyne drukte dat kernachtig uit: „Ter wille van de gelovigen werd deze wereld geschapen, de zon gemaakt om te heersen over de dag, en de maan tot heerschappij van de nacht. Iedere lichtende ster werd voor hen geschapen. Alle worden onderhouden om hunnentwil. De winden steken op en gaan liggen, de golven bruisen en zijn stil, de jaargetijden volgen elkaar op, zaaitijd en oogst, dag en nacht, alles om uwentwil. „Alles is uwe.” Koninkrijken staan op en vallen, om het volk van God te redden. De volkeren zijn Zijn roede, Zijn zaag en bijl om een weg te banen voor het voertuig van het eeuwig Evangelie.” Opdat Zijn Koninkrijk kome.