Dat stelt Joke Brinkhof van de redactieraad van de ”Pius Almanak. Jaarboek Katholiek Nederland 2022” (uitg. Adveniat, Baarn). De nieuwe communicatiemogelijkheden zijn volgens haar niet zozeer een vervanging van de bestaande vormen, maar een moderne aanvulling ernaast.

Voor dr. Timothy Schilling, stafmedewerker van het Centrum voor Parochiespiritualiteit, is het niet de vraag óf de parochianen na corona zullen terugkomen, „maar of we nú doen wat nodig is om onze missie als parochie in praktijk te brengen.” Hij stelt de vraag aan priesters en parochieleiders. „Hoe zit het met je eigen geloof? Is automatisme ingetreden in je geloof en in je handelen als pastorale leider? Dan is het tijd voor verandering!” Hij benadrukt het belang van kwaliteit van de eigen vieringen, live maar ook online.

Ook Hub Crijns en Jan Maasen, twee leden van het Officium Caritatis, stellen dat veel parochies met de digitale eredienst meer kerkgangers trekken dan voorheen in de kerk. „Gaandeweg nam de kwaliteit toe, dankzij meer ervaring met de nieuwe media en betere apparatuur.” Voor voorgangers blijft het wel een uitdaging recht doen aan mensen die fysiek in het kerkgebouw én die thuis via de livestream deelnemen.

Erica op ’t Hoog, stafmedewerker van de Konferentie Nederlandse Religieuzen, zegt over de kloosters dat corona kansen heeft geboden. „Het heeft, in ieder geval bij een deel van de religieuzen, de opvatting versterkt dat zij ook in de digitale wereld present moeten zijn, willen zij gezien worden in onze samenleving. De digitale wereld kan de fysieke ontmoetingen tussen mensen niet vervangen, maar kan we een goede aanvulling zijn. Voorwaarde is wel dat het op een professionele en goede manier gebeurt.”