Op het eerste gezicht lijkt de diplomering van de 24-jarige Mary als die van ieder ander die dit jaar afstudeert aan de American University in de stad Yola, Nigeria. Gekleed in een rode academische toga en een rode muts neemt ze begin deze maand breed lachend haar diploma boekhouding in ontvangst, blijkt uit Nigeriaanse media.

Maar zo gewoon als het lijkt, is dat niet. Het is zeven jaar geleden als de dan 16-jarige Mary in handen valt van de islamitische terreurgroep Boko Haram. Ze is op dat moment een veelbelovende leerling op een meisjesschool in de stad Chibok in het noordoosten van Nigeria. Haar toekomstplannen worden ruw verstoord als strijders van Boko Haram –te vertalen als ”westers onderwijs is zonde”– de onderwijsinstelling binnenvallen en meer dan 270 jonge en veelal christelijke meiden ontvoeren, onder wie ook Mary.

„Ze staken de school in brand”, haalt de twintiger tegen Open Doors in herinnering. „Ze zeiden dat we moesten verhuizen. We wisten niet waar we heengingen. We volgden gewoon de instructies omdat we wisten dat als we probeerden te vluchten, ze ons zeker zouden doden. We waren zo bang.”

Tranen

Toch weet de tiener de tegenwoordigheid van geest te bewaren. Terwijl de islamitische militanten de meiden meenemen naar een afgelegen kamp in de bossen, beraamt ze een vluchtpoging. Met een aantal van de studenten spreekt ze af zich in tweetallen op te splitsen en zich uit de voeten te maken. In de verwarring die hierdoor onder de bewakers ontstaat, ziet Mary kans te ontsnappen. Na een lange en gevaarlijke tocht bereikt ze haar dorp.

Eenmaal weer thuis begint Mary in 2016 een studie aan American University in de stad Yola. Vorige maand rondde ze deze met succes af. De opzet van Boko Haram is mislukt. Volgens Open Doors is ze de eerste van de ontvoerde ‘Chibok-meisjes’ die afstudeert. Anderen braken hun studie voortijdig af of volgen nog een opleiding.

„Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat mijn dochter uit de handen van Boko Haram gered zou worden”, aldus vader Katambi. „Toen ik zag hoe Mary haar diploma in ontvangst nam, liepen de tranen mij over de wangen. Ik zag Gods genade. Ik had nooit gedacht dat mijn kinderen ooit aan de universiteit zouden studeren, omdat ik maar een boer ben die voor zijn gezin probeert te zorgen. Maar God deed het, Hij deed het ondenkbare en ongelooflijke.”

Ook moeder Saratu is dankbaar: „Die vreugde komt uit het diepst van mijn hart. Ik had nooit gedacht dat ik Mary weer zou zien. Maar de gebeden van gelovigen hebben haar uit gevangenschap gehaald en nu is ze zelfs afgestudeerd aan de universiteit. Yesu na gode – dank U Jezus! Dank aan iedereen die voor Mary heeft gebeden.”

Uitgehuwelijkt

Van de medestudenten die in 2014 werden ontvoerd, is meer dan de helft ontsnapt of vrijgelaten. Honderdtwaalf meiden zijn echter nog altijd vermist. Hun situatie is ongewis. Mogelijk zijn ze gedwongen bekeerd tot de islam, uitgehuwelijkt aan een strijder van Boko Haram of omgekomen bij luchtaanvallen van het Nigeriaanse leger op de kampementen van de groep.

Vader Katambi roept andere christenen op om hen niet te vergeten: „Stop alsjeblieft niet met bidden voor de andere meisjes en andere kinderen die nog in handen zijn van de ontvoerders.”

In deze tweewekelijkse rubriek brengt de redactie verdrukte en vervolgde christenen voor het voetlicht.