Jongere nog steeds onbezorgd naar oranjegekleurd Ibiza, Tenerife en Gran Canaria
De effecten van corona zijn volop zichtbaar op de luchthaven Schiphol: een apparaat op een drukke plek ontsmet spullen met uv-licht; mondkapjes zijn verplicht. Maar de mensen zelf zijn erg ontspannen.
„Als we langer moeten blijven daar, vinden we dat beslist niet erg.” Nee, Frank (27) —op een hippe step met zijn koffer vastgebonden aan het stuur— en Bert (27), die donderdag naar het oranjegekleurde Ibiza gaan, maken zich absoluut geen zorgen.
De aanwezigheid van het virus, dat nu al bijna anderhalf jaar in Nederland rondtrekt, vergeet een mens niet zomaar. En toch, wie op Schiphol de in overvloed aanwezig zijnde ontsmettingsapparaten wegdenkt –en de vrouwenstem die eens in de zoveel tijd door de speakers roept dat iedereen afstand moet houden– waant zich bijna in het oude normaal.
Een door de zon gebruinde vrouw krijgt een innige omhelzing van een man die haar opwacht. Voor exotische bestemmingen als het Qatarese Doha en de Egyptische hoofdstad Caïro staan lange rijen.
Alsof verschillende populaire feestvakantiebestemmingen donderdag niet naar code oranje gingen en Nederland op rood. Sterker nog, wie reizigers spreekt, merkt er niks van dat reisorganisatie TUI vanaf vrijdag vanwege een pandemie niet langer naar verschillende Spaanse eilanden vliegt.
Ook twee meiden van in de twintig, die naar het op oranje gezette Gran Canaria gaan, –„om te relaxen en te zonnen”– trekken zich weinig aan van corona en de aangescherpte kleurcodes. „Als we in quarantaine moeten bij terugkomst, of ons moeten laten testen, is dat prima. Als we maar op vakantie kunnen.”
Traditiegetrouw
Alsof er niks aan de hand is, trekt de jeugd –onbezorgd als altijd– naar traditioneel populaire feestvakantiebestemmingen. Ook al zit feesten er dit jaar niet of veel minder in.
Zo ook Julie en Dafne (beiden 19), die met nog twee andere vriendinnen het vliegtuig pakken naar Tenerife. „Natuurlijk is het jammer dat dat oranje is nu, maar Nederland is zelfs rood, dus waar is het dan erger? Dan kunnen we beter daar zitten.”
Toch zijn veel jongeren niet onverschillig. Bert, die met Frank –de man met zijn koffer op een step– naar Ibiza gaat, vindt dat er te veel paniek is over corona, dat wel. „Maar ik ga niet bewust het risico nemen om andere mensen te besmetten”, zegt hij. Oftewel: niet in quarantaine gaan bij terugkomst is voor hem geen optie.
Frank spant met zijn optimisme wel de kroon. „Ik ben vooral heel erg blij met code oranje, omdat er dan waarschijnlijk niet zo veel mensen op het eiland zijn en we lekker van onze vakantie kunnen genieten. Zo bekeken is dit wel een mooie situatie.”
En mocht Ibiza op code rood of zelfs donkerrood gaan, en terugkeren naar Nederland misschien wel moeilijk wordt: „Dan woon ik op Ibiza, dat vind ik niet erg.”
Corona of niet, sommige dingen veranderen nooit op een luchthaven: krijsende koters met ouders die hun stem verheffen om hun kind te stillen. Een man en een vrouw die rennen om hun vliegtuig te halen, terwijl zij hem ten overvloede nog eens aanspoort: „Hollen!”
Vooralsnog is Schiphol vol in bedrijf. Een tienermeisje zet haar lachende vriendinnen op de foto. Zij moeten nog gaan. Voor anderen zit het er al op. Zoals voor die vrouw die nog een keer naar haar vriendinnen roept: „Doei lieffies!”