Kerk & religie
Jongerendag Friedensstimme: „Het kost tijd voor het Woord tot aan het eind van de aarde gebracht is”

Als een levend dankoffer geofferd te worden, jezelf aan God geven zonder iets achter te houden. Het is het thema van de jongerendag van stichting Friedensstimme en wat evangelist Andrej Pivnjev in het noorden van Rusland doet.

Van onze correspondent
beeld Friedensstimme
beeld Friedensstimme

De achtste jongerendag van Friedensstimme werd gehouden in de Triomfatorkerk in Katwijk aan Zee. De predikant die aan deze kerk verbonden is, ds. P. den Ouden, opent de middag. Hij vertelt hoe hij kortgeleden stuitte op de biografie van Henriette Soltau. Soltau was zendelinge in China. Ze schreef over haar leven dat het „poured out”, uitgestort was voor Christus.

„Die term komen we ook tegen in Jesaja, waar het staat over de Heere Jezus, Die Zijn ziel uitgestort heeft in de dood. In Filippenzen 2 lezen we dat Jezus Zichzelf vernietigd heeft, uitgestort in een volmaakte overgave. En Paulus schrijft hoe hij tot een drankoffer geofferd wil worden, uitgegoten voor God. De apostel geeft zich over, zonder reserves.”

Andrej Pivnjev (55 jaar) is evangelist en vanuit Moskou naar Nederland gekomen om te spreken op de jongerendag. Pivnjev voelt zich bevoorrecht omdat hij in een christelijk, getuigend gezin opgroeide. „En met Paulus dank ik Christus, dat Hij mij bekrachtigd en in de dienst gesteld heeft. Van jongs af aan raakte ik vertrouwd met het Woord van God. Mijn vader was voorganger. Mijn moeder vertelde me uit de Bijbel en leerde me lief te hebben. ”

Tegelijk voelde Pivnjev als jongere ook hoe de wereld aan hem trekt. „Ik wilde ook graag meedoen met jongens van mijn leeftijd, roken en snoep stelen. Op school deden leraren hun best om me over te halen tot het communisme. Maar in de gesprekken met mijn vader realiseerde ik me wie ik was en wat ik had gedaan. Ik voelde me de slechtste van mijn broers en zussen. Het is de genade van God Die mij heeft aangeraakt en bekeerd. Hij wilde me vergeven, terwijl Hij al mijn fouten had gezien.”

Dat goede nieuws wilde Pivnjev delen met ieder die op zijn pad kwam. Toen ze nog een jong gezin hadden, bad hij met zijn vrouw
of ze ergens mochten gaan wonen waar geen gebedshuis was, een plek waar ze getuigen mochten zijn. „Juist in die tijd kreeg ik een blindedarmontsteking met complicaties.
Ik werd opgegeven door de artsen, maar mijn vrouw en kinderen en de kerkjeugd baden.”

Uitdelen

„Met hulp van Willem den Hertog werd ik naar Nederland gehaald en geopereerd in het ziekenhuis in Dirksland. Het leek goed te gaan, maar in Rusland werd ik opnieuw ziek. Toch verhuisden we naar het hoge noorden, om daar het Evangelie te verkondigen. En de Heere gaf ons een teken dat we op de juiste plek waren. Binnen zes dagen waren mijn etterende wonden genezen.”

Pivnjev roept juist jongeren op om hun leven te wijden aan God. „Toen de Heere Jezus de 5000 voedde, was het een jong kind dat zijn brood en vissen gaf. Die volwassenen zullen wel eten bij zich gehad hebben, maar waren niet bereid om het te delen. Het hoort bij kinderen en jongeren dat ze zich met minder reserve geven.”

Een andere les die hij uit die geschiedenis trekt is dat het uitdelen van het brood aan zo veel mensen lang geduurd zal hebben. „De mensen op de achterste rij moesten geduld hebben voordat de discipelen bij hen kwamen met hun manden. Zo kost het ook tijd voor het Woord tot aan het einde van de aarde verkondigd is. Toen ik 24 jaar geleden begon hadden we alleen maar een oude boot om de mensen in dat deel van Rusland te bereiken. Toen ik onlangs stopte hadden we twee boten, hadden we alle rivieren van het gebied bevaren en veel mensen bereikt met het Evangelie.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer