Eef Batenburg (77) uit Sliedrecht:

„Mijn vrouw en ik gebruiken nog vrij regelmatig de acceptgirokaart. We moeten er niet aan denken om te gaan internetbankieren. Je leest en hoort ook hoe vaak mensen onbewust digitaal worden opgelicht. We zien de bui al hangen als we onze bankzaken moeten overhevelen van papier naar internet. Ook gezien onze leeftijd, mijn vrouw is 72, voelen wij er niets voor om het nog te leren.

Met internet zijn we niet ervaren. Een tablet hebben we wel in huis, maar mijn vrouw gebruikt die hooguit om te appen met familie.

Als de acceptgiro toch zou verdwijnen, moeten we naar onze kinderen toe voor hulp. Dat doen we liever niet. We willen onze bankzaken in eigen hand houden, we kunnen die nu nog zelfstandig doen. Anders zouden we afhankelijk worden van een ander.

De Belastingaangifte doen we ook nog zelf. Gelukkig hoeft dat niet verplicht digitaal. Voor ons is dat een groot iets; de belastingaangifte is zeer persoonlijk en niet iets waar Jan en alleman bij moet kunnen.

Dat bankkantoren steeds meer verdwijnen, is ook lastig. Wij kunnen niet even binnenlopen bij onze bank om wat vragen te stellen. Daarvoor zouden we naar Rotterdam moeten. Alleen telefonisch kunnen we contact opnemen met de bank. Of we moeten overstappen naar een bank die wel een balie bij ons in de buurt heeft. Maar daar voelen we niets voor.”

Engbert Faber (83) uit Zenderen:

„Als de acceptgirokaart verdwijnt, zou dat voor mij geen enkel probleem zijn. Ik zal hem totaal niet missen. Ik maak dagelijks gebruik van computer, tablet en mobiele telefoon. Internetbankieren, beleggen en producten bestellen doe ik daar ook mee. Sinds dat internetbankieren bestaat, maak ik er gebruik van. Online aankopen kunnen doen is in deze coronatijd handig, omdat je er de deur niet voor uit hoeft. Oplichting via internet heb ik nog nooit meegemaakt en ik ben er ook niet bang voor.

Ik gebruik de hele dag wel de computer. Ik ben werkzaam geweest als technicus, toen zat ik ook dagelijks achter een beeldscherm. Internet vind ik alleen maar makkelijk. Je hebt zoveel extra mogelijkheden in je leven als je met internet overweg kunt. Het verruimt je blik en je kunt er veel plezier aan beleven. Ik ben weduwnaar en als je alleen bent kan een dag heel eentonig zijn.

Ik ben musicus geweest en luister veel naar een Engelse website met een onuitputtelijke voorraad van christelijke liederen. Veel daarvan zijn in Nederland niet bekend. Daar maak ik muziekbestanden van. Met een speciaal computerprogramma kan ik zelf muziek schrijven.

Ouderen die niets met internet doen, gaan niet met hun tijd mee. Ze moeten dat natuurlijk zelf weten, maar ze missen veel. Als de acceptgirokaart verdwijnt, kunnen mensen zonder internet altijd nog een overschrijvingsformulier of automatische incasso gebruiken.

Mijn zus van 94 kan ook overweg met de tablet. Met mijn vier jaar jongere zus app ik en we e-mailen elkaar. Naar mijn idee zijn er best wat ouderen die met internet kunnen omgaan.”