Lezersreacties op de vraag ”Gaat u de acceptgiro missen?”
Het Reformatorisch Dagblad vroeg lezers of zij de acceptgiro zouden missen als die zou verdwijnen. Een greep uit de inzendingen.
„Ik ben een 84-jarige alleenstaande en ik heb niemand die mij kan helpen om met de computer om te gaan. Ik vind het heel erg waarom dat daaraan niet wordt gedacht. Oudere mensen hebben het land in deze welvaart gebracht, dan is het in- en intriest om niet aan hen te denken.”
„Ik heb geen pc en heb geen kinderen, dus ik kan ook niet aan hen vragen of zij de administratie van mij willen overnemen. Ik wil zelfstandig blijven. Sterker nog, ik doe nu ook de administratie van een mevrouw van 98. Die betaalt veel aan goede doelen middels de acceptgiro.”
„Ik dacht dat ouderen zo lang mogelijk op eigen benen moesten staan. De bejaardentehuizen verdwijnen bijvoorbeeld. Ik vind het raar als de acceptgiro verdwijnt, want dit zorgt er juist voor dat ouderen als ik niet van hun kinderen afhankelijk worden.”
„Ik ben 79 jaar en ik heb al lang een computer en betaal regelmatig digitaal. Toch zal ik de acceptgiro missen. Met digitaal moet je zo goed opletten of je het niet verkeerd doet als je zoveel verschillende getallen moet invullen. Met een acceptgiro is dat eenvoudiger. (…) Ik vind dat er te weinig rekening wordt gehouden met ouderen. Zij worden gedwongen zich aan te passen en mee te gaan. Dat is niet altijd mogelijk.”
„Voor mij als 84-jarige zou het onmogelijk zijn om zonder acceptgiro mijn betalingen te doen. Vanwege hele slechte ogen kan ik de cijfertjes op een beeldscherm slecht onderscheiden. Dat is met een loep op papier nog wel te doen is.”
„In een op hol geslagen wereld is de acceptgiro een veilige, rustig werkende en uitgebalanceerde betalingsmethode. (…) Wat denkt u niet van alle pogingen van hackers en criminelen, enzovoorts, die we buiten de deur moeten zien te houden? (…) Bovendien maken we ons veel te afhankelijk van het sowieso overgevoelige internet, dat steeds kwetsbaarder wordt. Laat daarom deze girale, schriftelijke manier van betalen gewoon naast het digitale systeem bestaan. Bij calamiteiten kan men zo overstappen naar deze ‘oude’ handelswijze.”
„Mijn man van 89 jaar regelt nu nog via internetbankieren alles voor me, ik ben zelf 87 jaar. Als mijn man er niet meer zou zijn heb ik een groot probleem. Er is in mijn woonplaats geen vestiging meer van mijn bank. (…) Een paar van onze kinderen zouden me kunnen helpen, maar dat is niet altijd gemakkelijk, al zijn ze er wel toe bereid.”
„Ik ben nu 87 jaar oud en gebruik acceptgirokaarten al jaren niet meer. Het gemak van internet is geweldig. Alles betaal ik met mijn bankapp. Ik heb geen papieren rompslomp meer, heel fijn.”
„Wij, 41 en 37 jaar, gebruiken al jaren geen acceptgiro’s meer. Onze kinderen van 13, 11, 9 en 2 jaar weten dan ook niet wat acceptgiro’s zijn. We betalen vaak via de app op onze telefoon, of een Tikkie. In de winkel betalen we gewoon nog met onze betaalpas.”