Liefde en hoop uitstralen. Dat ziet ds. M. L. Dekker uit Nazareth als belangrijke taak te midden van het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
Er is altijd spanning in het Midden-Oosten, maar zo erg als de afgelopen weken maakte hij het niet eerder mee, zegt ds. Dekker. Sinds 2004 werkt hij in opdracht van het deputaatschap Israël van de Gereformeerde Gemeenten in Nazareth. Hij maakte diverse oorlogen mee.
Het recent opgelaaide geweld heeft hem „totaal verrast.” „Joden en Arabieren gingen hier altijd vreedzaam met elkaar om, maar vorige week hebben we dagen- en nachtenlang onlusten gehad. Er waren veel rellen in het oude Nazareth, voornamelijk door jonge moslimextremisten. Daarna zag je een soort tegenreactie van extremistische Joden. De politie heeft de stad een tijd afgesloten.”
De kerkdienst van de gemeente Nechama in het Arabische deel van Nazareth kon afgelopen vrijdag door de onlusten niet doorgaan. „Inmiddels zijn de gemoederen wat bedaard”, zegt ds. Dekker. „De Joodse burgemeester van Nof HaGalil is vrijdagavond hard opgetreden tegen de extremisten van beide kanten. Er zijn behoorlijk wat jongeren gearresteerd. Tegen middernacht keerde de rust terug. In de omliggende dorpen is nog wel steeds wat onrust.”
Grimmige sfeer
De impact van de recente gebeurtenissen zal nog lang voelbaar zijn, verwacht ds. Dekker. „Zondag sprak ik een Arabische christin die zei: „Dit is nog erger dan Covid.” Alle bruggen van verzoening die in het verleden zijn gebouwd, zijn verwoest. Er is nu geen enkele Jood die eraan denkt in Arabisch Nazareth boodschappen te doen, en omgekeerd. De verhoudingen zijn erg verstoord. De onderlinge haat is bedroevend, de sfeer is grimmig geworden. Er zal veel tijd nodig zijn om de wonden te helen.”
Christenen hebben in deze situatie de taak liefde en hoop uit te stralen, zegt de predikant. „We moeten altijd hoopvol zijn en hebben de opdracht om te bidden om vrede voor Jeruzalem, Psalm 122. Maar laten we ook het Palestijnse volk niet vergeten, dat leeft onder een regiem van haat van zijn eigen leiders.”
Ds. Dekker moest afgelopen week aan Jesaja 60 denken. „Daar staat dat Kedar en Nebajoth, de afstammelingen van Ismaël, tot Israël en de God van Israël zullen komen. Dat is ons gebed en ons verlangen. We weten dat die dag zeker zal komen, want de Heere zal Zijn beloften vervullen. Niet alleen voor Israël, maar ook voor Ismaël.”
Raket uit Syrië
Ook Albert Knoester, die sinds 2008 met zijn vrouw Esther in Israël woont, zegt dat het recent opgelaaide geweld hem heeft overvallen. Hij werkt in Dimona, een stad in de Negev-woestijn, in het zuiden van Israël. Daar leidt hij onder meer een huisgemeente. De projecten van deze gemeente worden ondersteund door de Hersteld Hervormde Kerk.
Toen het echtpaar op 22 april wegens familieomstandigheden op het vliegtuig naar Nederland stapte, wees niets op een op handen zijnd conflict, zegt Knoester. „Na aankomst op Schiphol hoorden we dat er, terwijl wij in het vliegtuig zaten, een raket uit Syrië op Dimona was afgeschoten. Vanuit de Gazastrook zou je zo iets kunnen verwachten, maar niet vanuit Syrië, ten noorden van Israël. Dat kwam behoorlijk onverwachts.”
Op 12 mei zou het echtpaar Knoester terugkeren naar huis, maar zijn vlucht werd op het laatste moment gecanceld vanwege de escalatie in Israël. Ook latere vluchten gingen niet door. Het echtpaar hoopt vrijdag alsnog te kunnen vertrekken. „We voelen ons hier een beetje in ballingschap en willen graag zo snel mogelijk terug.”
Schuilkelder
Vanuit Nederland volgt Knoester de ontwikkelingen in Israël op de voet. Geregeld bereiken hem „schrijnende verhalen. Van een Messiasbelijdende Joodse voorganger uit de gemeente in Bersheba hoorde ik dat zijn huis een voltreffer heeft gehad. Een andere raket trof het appartement van een voorganger in Ashkelon. Er is veel verwoest en een buurman is omgekomen. In Dimona hebben mensen de afgelopen weken een paar keer in een schuilkelder gezeten nadat het luchtalarm was afgegaan. Daar is de situatie ook spannend.”
Als er een wapenstilstand komt, zal het een periode rustig worden, verwacht Knoester. „Maar om de paar jaar beginnen de problemen opnieuw. We weten uit de Bijbel dat de volkeren zich tegen Israël zullen keren, dus op de lange termijn zal de situatie er niet beter op worden. Maar uiteindelijk zal God Zijn plan met Israël, en ook met de andere volken, volvoeren. Israëls Messias is onze hoop, ook in deze tijd. Hij alleen kan vrede geven.”
