Het regent raketten op Israël. De Red Alert app op mijn mobiel piept onophoudelijk. ”Rocket attack Ahskelon”, ”Rocket attack Sderot”, vertelt het scherm. Maar dat is allemaal op veilige afstand.

Elisheva Ronen zit er echter middenin. Dinsdagmorgen vroeg moest ze nog halsoverkop haar auto uit op de weg tussen Ashdod en Ashkelon. „Daar lag ik dan plat op mijn buik in het grind”, vertelt de van oorsprong Nederlandse kinderarts via een videoverbinding. „Ik heb inmiddels een tafelkleed in mijn bagage, zodat ik niet meer in de vieze blubber terechtkom.”

Een autorit in deze tijd van escalatie in de raketbeschietingen is een gewaagde onderneming, zegt Ronen. „Je rijdt sowieso altijd met de ramen open, anders hoor je het luchtalarm niet. Dat gaat prima zolang je in de stad bent. Maar tussen de bewoonde gebieden in, ben je op de radio aangewezen. Zodra er alarm in de buurt is, heb je een seconde of vijf, zes om je auto aan de kant te zetten en eruit te komen. Je moet een paar meter van je voertuig vandaan blijven. Want als de wagen wordt geraakt en de benzinetank ontploft, is dat uiteraard levensgevaarlijk.”

„En dan zie je vervolgens de sporen van de raketten uit de Gazastrook tegen een strakblauwe lucht afgetekend”, vervolgt de arts. „En even later de rookslierten van het Iron Dome luchtafweersysteem vanaf de andere kant. Het is bijna een surrealistisch gezicht. Ergens boven je ontmoeten die twee elkaar. Dan mag je hopen dat je niet een brokstuk op je hoofd krijgt, want die wegen ook rustig nog een kilo of tien.”

Sommige Israëliërs die in de buurt van de Gazastrook wonen, zijn inmiddels enigszins laconiek geworden. Van het afgaan van het luchtalarm kijken ze nauwelijks meer op. Maar Ronen neemt altijd het zekere voor het onzekere. Of het nu op de weg is, of thuis. „Ik heb een moeder van 93 die bij me is en een zoon van 37 met het syndroom van Down. Ik moet toch voor ze zorgen?”

Hoewel de Israëlische dokter al talloze raketbeschietingen heeft meegemaakt, vreest ze dat het dit keer serieuzer is. Om een aantal redenen, legt ze uit. „We zijn Donald Trump als Amerikaanse president en bondgenoot kwijt. Joe Biden maakt alle gelden weer naar de Palestijnse Autoriteit over. Dat zien de Palestijnen als een enorme steun in de rug.”

„Verder is de PLO (de organisatie waarvan de Palestijnse leider Mahmud Abbas deel uitmaakt, RD) ernstig verzwakt”, vervolgt Ronen. „Dat buit Hamas uit. Die hangt nu de held uit. Met deze beschietingen wil ze naar eigen zeggen de eer van de Arabische bevolking terugbrengen en de al-Aqsamoskee in Jeruzalem verdedigen. Bovendien is de Palestijnse bevolking tijdens de ramadan voortdurend opgehitst.”

De kinderarts maakt zich zorgen over de beeldvorming in de internationale media. „De foto’s van een brandende Tempelberg met de gouden Rotskoepel op de achtergrond gaan de hele wereld over. Dat wekt woede in de islamitische wereld, tot aan Indonesië toe. Terwijl de Palestijnen dat vuur zelf hebben aangestoken.”

„Intussen trekt de Arabische jeugd er in diverse dorpen en steden met stenen en loden pijpen opuit om Israëlische burgers te molesteren. Terwijl ons leger diverse luchtaanvallen heeft afgeblazen omdat er te veel kinderen op straat waren in Gaza. Hamas laat die kinderen expres buiten lopen. Ze plaatsen de afvuurmechanismen voor hun raketten op de vierde verdieping van een flatgebouw. En dan moord en brand schreeuwen als er burgers omkomen.”

Op het scherm van Ronen verschijnt een spoedmelding. „De revalidatieafdeling van het Barzilai-ziekenhuis en een aantal huizen in Ashkelon zijn geraakt”, vertelt ze. Even later melden Israëlische media dat twee vrouwen door de jongste beschieting zijn gedood.