Zoals van de vertrekkende Kamerleden slechts een klein deel door veel mensen herinnerd zal worden, zal het ook de nieuwkomers vergaan: slechts een beperkt aantal is kleurrijk, speelt zich in de kijker of weet ervoor te zorgen dat er over hen wordt gepraat. Van sommigen is dat al op voorhand te verwachten. Tien van zulke kandidaten in beeld; zij zitten nog minder dan een dag in de ‘wachtkamer’.
Móét er over je gepraat worden als Kamerlid? Dat is wellicht de eerste vraag die rijst.
Het antwoord: ja en nee. Ja, omdat een zekere naamsbekendheid zonder meer helpt om dingen voor elkaar te krijgen. Bovendien: politiek heeft alles te maken met ideeën; die moeten dan ook aan de man gebracht worden. Wat ook nog speelt: als je je als Kamerlid onvoldoende in de kijker speelt, is de kans aanwezig dat je partij je bij de volgende verkiezingen lager of zelfs niet op de lijst zet. Genoeg reden om te wensen dat men over je praat, dus.
Toch is het antwoord ook: nee, er hoeft niet per se over je gepraat te worden als parlementariër. Een volksvertegenwoordiger kan zich ook zonder media-aandacht buitengewoon verdienstelijk maken. Dan kan het gaan over beleid dat slechts een klein deel van de maatschappij raakt, of debatten die technisch zijn, waardoor er weinig aandacht voor is.
Het gesprek van de dag zijn, is bovendien niet altijd een pretje. Diverse kandidaten die hier in beeld gebracht zijn, kunnen daarover meepraten.
Overigens is zeker niet álle ophef ongewenst voor politici; integendeel. Voor sommigen zijn stevige botsingen op zijn tijd juist zeer welkom; dat levert tenminste aandacht op.
Duo’s
In een Kamer met maar liefst zeventien partijen zal het zo nu en dan best een uitdaging zijn om onderscheidend te zijn. De aanwezigheid van ideologische tegenstanders kan daarbij helpen. Een aantal van die ‘duo’s’ is al uit te tekenen: Geert Wilders (PVV) versus Kauthar Bouchallikht (GL); Caroline van der Plas (BBB) tegenover Esther Ouwehand (PvdD); Sylvana Simons (BIJ1) kan de degens kruisen met Thierry Baudet (FVD).
Al met al liggen meer polarisatie en botsingen dus op de loer voor de nieuwe Kamer. Maar daarmee is –gelukkig– niet alles gezegd. Nieuwe Kamerleden, en zelfs nieuwe partijen, betekenen namelijk ook nieuwe ideeën en nieuwe kwaliteit: van juridische ervaring tot een heuse plattelandspartij, en van een staat van dienst in de lokale politiek tot ervaring in de Europese politiek.
Lichtpuntje is ook dat het meest besproken Kamerlid van dit moment –CDA’er Omtzigt– bekendstaat om zijn inhoudelijke gedegenheid, en niet om polarisatie of politieke spelletjes.
