Privélessen en koorscholing vielen weg voor zangdocent Mirjam Feijer (42). Ze mist het contact met haar leerlingen, maar geniet tegelijk van de extra vrije tijd.
Nu ga ik iets doen, denkt de sopraan na de eerste persconferentie dit jaar. Ze pakt haar mobiel en bericht haar leerlingen dat ze zich kunnen aanmelden voor zangoefeningen, wekelijks door haar ingezongen en verstuurd via WhatsApp. „Binnen een paar uur had ik al heel wat aanmeldingen. Inmiddels doen dertig van mijn leerlingen mee. Mensen vinden het leuk om toch iets te doen.”
Het tekent de houding van de Haagse musicus, die sinds de uitbraak van de coronacrisis weinig muzikale activiteiten kan ondernemen. „Normaal gesproken gaf ik tweeënhalve dag per week privélessen en één à twee keer per week koorscholing. In de eerste lockdown vielen alle zanglessen stil. Voor onlineles was geen animo.”
In mei start ze de zanglessen tijdelijk op; sinds de tweede lockdown liggen die weer stil. De koorscholing is helemaal stopgezet. Ook andere muzikale activiteiten vervallen: onder meer een koorreis die Feijer samen met het koor Holland Zingt zou ondernemen naar Rome. „Jammer, zeker omdat mensen ervoor gespaard hebben.”
Feijer schat in dat ze door de coronacrisis de helft tot twee derde van haar inkomsten derft, ondanks de steunmaatregelen die ze de eerste maanden ontvangt. „Mijn man heeft een kantoorbaan met een vast inkomen, dus we leden er niet onder. Maar het is wel zuur.”
Vrouwenensemble
Bij de pakken neerzitten doet Feijer echter niet. Sterker: in augustus richtte ze met een bevriende sopraan een gloednieuw vrouwenensemble op. „We hebben een zestal dames bij elkaar gezocht en zijn begonnen. Als je maar met zes bent, heb je meer kans om ergens uitgenodigd te worden.”
Het ensemble, dat ze Embrace dopen –„een muzikale omhelzing”– heeft het afgelopen halfjaar een aantal keren medewerking verleend aan kerkdiensten. „Super om weer samen te mogen zingen”, blikt Feijer terug. „Adem, emotie en lijf komen dan bij elkaar. Je ontlaadt en laadt weer op.”
Op dit moment zijn de mogelijkheden beperkt voor het ensemble, hoewel de dames wel plannen blijven maken.
Omscholing
De coronatijd heeft Feijer er nog meer van overtuigd dat ze het juiste vak heeft gekozen. „Doordat ik meer tijd had, heb ik me kunnen verdiepen in vaktechnische dingen. Wat is het toch een leuk vak, verzuchtte ik dan. Ik heb –ook vóór corona– weleens gedacht aan omscholing, vooral om meer zekerheid te hebben qua inkomsten. Maar deze tijd heeft me steeds meer bevestigd dat muziek mijn passie is.”
Mentaal plukt ze de vruchten van de legere agenda. „Ik gedij wel bij minder prikkels en minder doen op een dag. Nu kan ik veel naar buiten met mijn zoontje. Ik ben daarnaast meer gaan lezen over koordirectie, zang en de inhoud van muziek. Dankzij Embrace ben ik ook weer stukken gaan studeren. Pas als je met zingen bezig bent, merk je hoe erg je het mist.”
Plannen voor de toekomst maakt Feijer nog niet te veel. „Ik leef bij de dag. Het is op zich goed plannen te hebben, maar ik merk dat ik afgevlakt raak. Eerst maar eens zien of het gaat gebeuren, denk ik dan. Ik bof met mijn een-op-eenlessen. Stemmen moet je toch bijhouden.”
Serie Werk & corona
Deel 8 van een serie artikelen waarin mensen vertellen welke gevolgen de coronacrisis heeft voor hun werk. Volgende week maandag deel 9.