Een handjevol auto’s staat op de spaarzaam verlichte parkeerplaats bij winkelcentrum Parkweide in Ede. De ALDI is zojuist dichtgegaan, de Albert Heijn trekt nog wel klanten.

De achterklep van de witte Mini Cooper van Annelies Wildschut staat open. De vijftiger tilt twee boodschappentassen in de kofferbak. Haar mondkapje blijft op. Eigenlijk gaat ze niet zo vaak ’s avonds naar de supermarkt, vertelt ze. Maar deze ene keer bevalt haar prima. „Het is heerlijk rustig in de winkel. Je kunt nu op je gemak boodschappen doen.”

De invoering van een avondklok vindt ze „heftig.” „Ik moest echt even slikken toen ik hoorde dat het er hoogstwaarschijnlijk toch van gaat komen”, legt ze uit. „Een avondklok beperkt je behoorlijk in je vrijheid. Dat is lastig.”

Toch heeft ze wel begrip voor het paardenmiddel. „Dit doen ze in Den Haag niet voor de lol. Andere opties zijn er blijkbaar niet. Op den duur moet je wat. We zullen alles op alles moeten zetten in de strijd tegen corona.”

Het doel heiligt de middelen, vindt Wildschut. „Door nog een stapje terug te doen beschermen we de zwakkeren in onze samenleving. Daar heb ik twee weken ’s avonds binnen zitten graag voor over.”

Vrijkaartje

De 19-jarige Suzanne Kiyedi laat samen met een vriendin hond Saar uit. De vriendin glipt nog snel even de supermarkt in voor een vergeten boodschap. Suzanne strijkt neer op een bankje. „Saar is vanaf dit weekend mijn vrijkaartje naar buiten”, lacht ze, terwijl ze haar hond aait. Die maakt zich niet druk en snuffelt aan de straatstenen.

De modestudente is niet bepaald blij met de avondklok. „Ik vind het echt onzin. Jongeren blijven toch niet binnen en gaan op zoek naar manieren om deze maatregel te omzeilen. Bijvoorbeeld door te blijven slapen bij de persoon bij wie ze ’s avonds zijn. Dit gaat echt niet werken.”

Kiyedi vindt het vooral lastig dat haar vrijheid weer verder ingeperkt wordt. „School is ook al online. Ik zit dus een groot deel van de dag achter een scherm. Vaak wil ik ’s avonds nog even een frisse neus halen. Maar dat mag dan ook niet meer. Ik vind het echt moeilijk.”

De 16-jarige Kawtar denkt er precies hetzelfde over. De middelbare scholier stopt de boodschappen die ze nog snel even heeft gehaald in haar fietstas. Ze is ’s avonds vaak bij haar oma te vinden. „Ik let erop dat haar huis netjes is, draai een wasje en help met haar verzorging. Waarschijnlijk kan ik dat door de uitzondering die voor mantelzorgers geldt, wel blijven doen. Ik moet nog even kijken wat ik daarvoor allemaal moet regelen.”

Veel vertrouwen in de effectiviteit van de avondklok heeft ze niet. „Er zijn al zo veel maatregelen geweest en corona is er nog steeds. Ik denk niet dat dit er nu voor gaat zorgen dat het virus sneller weg zal gaan – als het tenminste ooit weggaat.”

Makkelijk

Zelf heeft ze niet veel last van de invoering van een avondklok, zegt een dertiger die liever niet met haar naam in de krant wil. „Ik ben er niet blij mee, maar ik denk wel dat ik me er relatief makkelijk aan kan houden.” Veel effect verwacht ook zij niet van de maatregel. „Mensen blijven elkaar opzoeken, maar dan ’s morgens of ’s middags. En jongeren feesten gerust door tot halfvijf. Dan kunnen ze daarna weer de straat op om naar huis te gaan.”