Deze korte novelle geeft een ontroerend beeld van de kleine Melchior, een jongetje uit groep 1, die te maken krijgt met een „vier-is”, waardoor iedereen gefrustreerd thuis zit, het werk van papa in elkaar stort, de grote broer van Melchior uit Kenia thuiskomt en alles totaal anders wordt. Het enige lichtpuntje is oma, die zulke lieve ogen heeft en altijd over de Heere Jezus vertelt. Maar wanneer zij ziek wordt, en vervolgens papa ook, wordt het wel heel spannend.

Op een bijzonder innemende manier neemt de schrijfster de lezer mee naar de denk- en leefwereld van een klein jongetje, die waarneemt en observeert, maar veel dingen niet echt begrijpt. Veel zinnen brengen een glimlach teweeg, hoe ernstig het verhaal ook is. Want wie heeft het virus eigenlijk binnengebracht?

Door het gekozen perspectief is het beladen thema wat luchtiger geworden. Naast Melchior speelt papa ook een grote rol. Hij leert dat het aardse leven vergankelijk is als een bloem in het veld, zoals oma hem telkens voorhoudt. Wanneer oma sterft, en papa op de ic terechtkomt, beseft hij de diepe waarheid hiervan. De schrijfster weet erg goed op de plek van Mechior te blijven, en haar levendige schrijfstijl maakt dat je deze novelle in één keer uitleest.

Boekgegevens

Al zou de vijgenboom niet bloeien, Monica Nieuwenhuijse-Thijsen; uitg. Den Hertog; 128 blz.; € 12,50