„Waarom draag je geen mondkapje?” In een Albanese winkel werd zendingswerker Willemien van Schothorst geconfronteerd met de angst voor corona. „Mensen zoeken houvast.”
De maatregelen in Albanië zag Van Schothorst in de afgelopen weken steeds strenger worden. Ze werkt in het land als begeleider van het jeugd- en vrouwenwerk namens Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG) in het stadje Delvinë en in haar woonplaats Tepelenë.
Inmiddels is het openbare leven in Albanië vrijwel stil komen te liggen. „Donderdag 12 maart kwam het bericht dat grote steden dicht zouden gaan, daar mocht geen verkeer meer rijden. Daarna kwam er een avondklok; toen bepaalde tijden waarop we de straat op mochten om boodschappen te doen.”
Zaterdag ging het hele land hermetisch op slot: tot maandagochtend vijf uur mocht niemand de straat op. Het aantal bevestigde besmettingen lag maandag op 104, al liggen de werkelijke cijfers hoger, vermoedt Van Schothorst. „Er wordt weinig getest.”
Armoede
Inmiddels zijn de openingstijden van de winkels iets verruimd, zegt Van Schothorst. „Vorige week mochten we maar een paar uur per dag naar de winkel, maar dat leverde grote drukte op waardoor het onmogelijk werd afstand te houden. Nu zijn de winkels open tussen vijf uur ’s ochtends en één uur ’s middags.”
Door de situatie wordt schrijnende armoede extra duidelijk zichtbaar. Veel mensen die met kleine klusjes dagelijks hun geld verdienen, zijn die inkomstenbron nu kwijt. „Dan kan het opeens heel snel gaan en wordt juist deze zwakke groep hard geraakt. Vanuit het kerkcomité in Delvinë kwam de vraag of we hierin iets kunnen betekenen als zending. Daar hebben we natuurlijk ja op gezegd. De diaconie in Delvinë zal de komende maanden voedseltassen uitdelen in gezinnen waar de nood hoog is.”
Podcasts
Binnen enkele dagen na de eerste maatregelen kwam het zendingswerk zo goed als stil te liggen. „We proberen mensen wel te bereiken via WhatsApp en telefoon. Op dit moment werkt het team aan podcasts voor gemeenteleden, maar eigenlijk voor heel Albanië. Zo willen we de mensen toch iets aanreiken. Onze Albanese medewerkers spreken een brochure voor kinderen in, een vertaling van het boekje ”Brug naar Markus” door ds. A. T. Vergunst en een vertaling van het boek ”Gebedsgestalten” door ds. F. Bakker. Voor de zondag sturen de evangelisten een preek rond.”
Bang
Van Schothorst ziet dat mensen „geregeerd worden door angst. Ze beseffen dat dit niet zomaar een griepje is en zijn bang om ziek te worden. Zeker hier in Tepelenë worden de regels goed nageleefd. Mensen zoeken houvast.”
Soms biedt de situatie een opening tot gesprek, merkt ze. „Zo vroegen vorige week twee caissières in de winkel aan me: Ben jij dan niet bang? Toen heb ik gezegd: Het tegenovergestelde van angst is vrede en hoop, en die heb ik in mijn Heere God. Ik weet dat Hij alles bestuurt en weet wat goed voor mij is.”
De vrouwenwerker is blij met de begeleiding vanuit ZGG. „Er is veel contact met het crisisteam, bijvoorbeeld over de mogelijkheden van in- en uitreizen of van gezondheidszorg. Maar ook de pastorale begeleiding wordt niet vergeten.” Zeker nu de mogelijkheden om naar Nederland te reizen zijn weggevallen, realiseert ze zich wat het betekent ver bij de familie vandaan te zijn. „Tegelijk weet ik: dit is nu mijn plaats. Hoe het in de toekomst gaat, wil ik in de hand van de Heere laten liggen.”
Geborgen
Van Schothorst ziet de gebeurtenissen als een roepstem. „En als een teken van het einde van de tijden. Het roept ons tot reflectie. De laatste dag komt eraan: of dat nu de wederkomst is of onze sterfdag. Zo vaak hollen we door zonder tijd om hier werkelijk over na te denken. Door deze omstandigheden geeft de Heere ons nu de tijd voor reflectie. Om onszelf af te vragen of wij geborgen zijn achter het bloed van het kruis.”
Zendeling in crisistijd
Serie portretten van zendingswerkers tijdens de corona-uitbraak. Niet alleen is de situatie op het veld onstabiel, ook aan het thuisfront heerst onzekerheid. Woensdag deel 2.