„Toen ik zo oud was als jullie had ik geen papa in de buurt”, vertelt Ramiro Muñoz Carvajal. De cliënt van stichting Ontmoeting is te gast in Hardinxveld-Giessendam, waar hij kinderen vertelt over zijn leven. „Mijn vader was teruggegaan naar Chili om er als guerrillastrijder te vechten.”
Ramiro is acht maanden als hij in Nederland aankomt (zie ook ”De wond van de scheiding schrijnt nog”). „De leiders in Chili hadden mijn ouders uitgezet vanwege hun politieke activiteiten. In mijn geboorteland heerste toen een dictatuur. Weet iemand wat dat is? Juist, er is dan één man de baas en hij doet veel mensen pijn.”
De jonge Chileen groeit op in Amsterdam. „Zónder vader. Wat heb ik hem gemist. Ik had geen papa die mij over mijn hoofd aaide en mij ’s avonds voorlas. Met mijn latere stiefvader kreeg ik geen goede band.”
Ramiro is cliënt van Ontmoeting. Hij werkt als ervaringsdeskundige mee aan voorlichtingsavonden. Vanavond is hij samen met Teunis Rijneveld, pastoraal werker van deze stichting, te gast bij de hersteld hervormde gemeente van Giessendam Neder-Hardinxveld en Sliedrecht. De avond vindt plaats in het kader van een actie van de HHJO, de jongerenorganisatie van de Hersteld Hervormde Kerk, vertelt André Boer. Hij is betrokken bij het jeugdwerk in zijn gemeente. Er zijn deze avond zo’n dertig kinderen in de leeftijd van 8 tot 15 jaar en verschillende volwassenen van de partij.
Verkeerde vrienden
Het thema van de HHJO-actie is ”Wie goed doet, goed ontmoet. Diaconaat voor en door jongeren”. Veertig procent van de opbrengst ervan gaat naar het cliëntenfonds van Ontmoeting. Met dit fonds worden cliënten geholpen die acuut geld nodig hebben voor een noodzakelijke uitgave zoals een bed of een koelkast.
Ramiro kwam in aanraking met „verkeerde vrienden” die drugs roken en verkopen. „Ik deed mee, begon steeds vaker te spijbelen en heb de middelbare school niet afgemaakt. Om aan geld voor drugs te kunnen komen, ging ik mensen beroven en liep ik met een kapmes en een pistool rond.”
„Er zal vast geen coffeeshop in dit keurige dorp zijn?” vraagt Ramiro. „Nee”, reageren enkele kinderen. „Mooi, maar in Amsterdam of Rotterdam zijn drugs wel makkelijk te krijgen. Ik waarschuw jullie dat drugs gebruiken niets oplevert. Het zorgt er even voor dat je je pijn en verdriet niet voelt, maar daarna keert de leegte terug. Een verslaving is heel sterk. Pas ook op voor verslaving aan je mobieltje of aan internetten.”
De politie pakt Ramiro uiteindelijk op en de rechter stuurt hem naar school. Daar ontmoet hij een Chileens meisje en hij wordt verliefd op haar. „Ik vertelde haar over de Nederlandse cultuur: één in plaats van drie koekjes bij de koffie nemen, de dingen recht voor zijn raap zeggen, en ik leerde haar een boterham met pindakaas eten.”
De kinderen grinniken en luisteren aandachtig verder. „Op een dag vertelde mijn vriendin dat ze christen was geworden en Jezus had ontmoet. Ik wilde niets met het geloof te maken hebben, totdat ik zelf naar die evangelische gemeente ging en ook Jezus mocht aannemen.”
De twee trouwen en krijgen drie kinderen: Ezechiël, Daniël en Benjamin. Ramiro wordt jeugdleider en later voorganger in een pinkstergemeente. „Ik had dit nooit durven dromen: een fijne vrouw, lieve kinderen en mijn talenten mogen gebruiken in de dienst van God.”
Shock
Dan gebeurt het „ongelooflijke”: Ramiro’s vrouw wil scheiden en zegt God vaarwel. „Ik weigerde dit te accepteren en raakte in shock. Na een halfjaar vol strijd ben ik vertrokken. Wat raakte ik veel kwijt: mijn thuis, mijn baan, mijn auto. Ik zwierf van kamer naar kamer. Ik kon mijn kinderen niet zien opgroeien en sprak hen enkel op zaterdag. Jullie moeten dankbaar zijn als je je beide ouders nog hebt.”
Om de innerlijke pijn te verdrijven, begint Ramiro weer alcohol te drinken en te roken. „Dat was niet verstandig. Toen ik in 2014 een tijdelijke woning kreeg in Rotterdam besloot ik mijn levensverhaal op te schrijven. Dat boek, ”Hij sprak tot mij door de boomstam”, is twee jaar later uitgegeven.”
Dankzij stichting Ontmoeting woont Ramiro nu in een huurappartement en heeft hij zijn schulden weggewerkt. „Ik ben dankbaar, maar tegelijkertijd voel ik een grote leegte. Als ik wakker word, zijn mijn kinderen er niet. God vult die leegte, maar toch blijft hun afwezigheid pijn doen.”
Klap
Teunis Rijneveld besluit de avond. „Dankjewel, Ramiro. Moedig dat je je levensverhaal hebt gedeeld. De toekomst is onbekend, maar God wil je nabij zijn.” Eerder op de avond heeft de pastoraal werker een en ander over het werk van stichting Ontmoeting verteld.
Wat maakte indruk op de jongeren? Remuël: „Dat Ramiro dankzij zijn ex-vrouw Christus heeft leren kennen en dan later de klap te verwerken krijgt dat diezelfde vrouw van hem wil scheiden.” Timon: „Dat Ramiro tegen scheiden is omdat God dit verbiedt, maar dat zijn vrouw niet naar hem luisterde.”