Prinses Beatrix hoort nu bij de „zeer sterken”
Prinses Beatrix heeft de leeftijd van de zeer sterken mogen bereiken. Niemand neemt je het op die leeftijd kwalijk als je een stapje terug doet. Officieel deed Beatrix dat vijf jaar geleden al, bij de abdicatie, maar dat betekende allerminst dat de prinses achter de geraniums verdween.
Het is een van die verschillen met haar moeder, Juliana, die weinig waarde hechtte aan publiek vertoon. Waar Juliana getypeerd kon worden als maatschappelijk werkster, is Beatrix meer majesteit en manager. De huidige koning is weer menselijker en staat dichter bij het volk.
Toch doet dat allemaal niets af aan de waardering die op een dag als deze mag worden uitgesproken. Na een periode waarin het koningshuis diverse crises moest doormaken, wist Beatrix het aanzien van de monarchie te herstellen. Vergeleken met de rookbommen bij haar huwelijk is de huidige weerstand vanuit linkse kring slechts gepruttel. Terecht, want juist de regeerperiode van Beatrix heeft aangetoond dat een koningshuis niet alleen een ceremoniële functie heeft. Terwijl in politiek opzicht de panelen regelmatig heen en weer schuiven, is het staatshoofd de constante factor. Zij onderhield nauwe contacten met de premiers Van Agt, Den Uyl, Lubbers, Kok en Balkenende zonder dat ze zelf een Merkel of Thatcher hoefde te zijn.
Een minstens zo belangrijke reden om het koningshuis te waarderen, is de historische band tussen de Oranje-Nassaus en de Staat der Nederlanden. Zowel in de geschiedenis van het Oranjehuis als in die van ons vaderland zijn overal sporen te vinden van Gods bescherming en Zijn bijzondere genadewerk. Toegegeven, op het eerste gezicht lijkt in het huidige koningshuis én in de huidige Nederlandse samenleving dat licht vrijwel uitgedoofd en overheerst de oppervlakkigheid. Daar staat tegenover dat God in Zijn Woord zo veel voorbeelden van Zijn ontferming toont, juist toen mensen het allerminst verdiend hadden.
Toen het sacrament van de doop aan de prinses werd bediend, sprak de predikant, ds. E. H. Blaauwendraad, over de tekst „God is liefde”, en hij wees daarbij ook op de verbondstrouw van God. Maar tegelijkertijd klonk de indringende waarschuwing dat wij in het rijk Gods niet kunnen komen tenzij wij van nieuws geboren zijn.
De uitdrukking „de zeer sterken” is ontleend aan de psalm waarin Mozes spreekt over de kortheid van het leven. In hetzelfde vers spreekt hij over „wij vliegen daarheen”, verwijzend naar het levenseinde.
De laatste twee decennia van haar leven maakte prinses Beatrix veel verdrietige momenten mee, maar desondanks oogt ze sterk en vitaal. Toch nadert ook voor haar het moment waarop ze oog in oog zal staan met de Koning der koningen. Bij haar doop verscheen in een van de kerkelijke bladen de wens dat God haar hart zou reinigen met het bloed van het verbond, waar het sacrament op wijst. Die wens is bij haar tachtigste verjaardag onverkort van toepassing.
