Klokslag 12 uur in de middag klonken er 21 saluutschoten ter ere van Charles’ geboorte. Ook luidden de klokken van de kathedraal in de hoofdstad, waar de gelukkige ouders elkaar in oktober 2012 het kerkelijk jawoord gaven. Het prinsje kwam zondagmorgen om 5.13 uur ter wereld in de kraamkliniek van het Groothertogin Charlotteziekenhuis in Luxemburg-stad. Charles –op z’n Luxemburgs „Charel”– woog bij zijn geboorte 3190 gram. Moeder en kind maken het goed, liet het hof weten.

„Vandaag is een ongelofelijke dag voor mij en mijn vrouw en mogelijk de bijzonderste dag die we in ons leven zullen hebben”, zei erfgroothertog Guillaume tegenover de pers bij het ziekenhuis. „Om een kind te begroeten is het meest magische wat een echtpaar kan overkomen. Een geboorte is een boodschap van hoop, een zegen.” Guillaume was blij deze gebeurtenis te kunnen delen met de Luxemburgers, juist in een periode die zo moeilijk is voor met name families die al enkele maanden van elkaar zijn gescheiden.

De gevolgen van de coronacrisis gaan ook de royals in Luxemburg niet voorbij. Groothertog Henri en groothertogin Maria Teresa bewonderden hun kleinzoon zondag tijdens een digitaal kraambezoek via Skype. Ook kan het publiek geen gelukwensen achterlaten in een felicitatieboek bij het paleis. Het hof kwam daarom met een onlineregister. Publieke festiviteiten moeten achterwege blijven.

Groot gezin

De Belgische gravin Stéphanie de Lannoy (nu 36) stapte in 2012 in het huwelijksbootje met de toekomstige groothertog van Luxemburg. Stéphanie komt uit een gezin van acht; Guillaume heeft vier broers en zussen. Voor hun huwelijk zei de erfgroothertogin: „Acht kinderen vind ik wel te veel, maar ik wil de traditie van een groot gezin voortzetten.” Guillaume noemde het „een geschenk om zo veel broers en zussen te hebben.”

De zwangerschap liet zeven jaar op zich wachten, waardoor soms hardop de vraag klonk of ook in Luxemburg straks niet een Amalia op de troon zou zitten. Zij is de oudste dochter van Guillaumes jongere broer prins Félix en derde in de lijn van troonopvolging. Maar in december kwam het langverwachte nieuws dat Amalia’s tante in verwachting was.

Voor de opvolging maakte het niet uit of Stéphanie een zoon of een dochter zou baren. In 2011 verviel de wettelijke voorrangspositie die jongens hadden boven een oudere zus.

Puinhoop

Na maanden van negatieve publiciteit kan de groothertogelijke familie wel wat blijde berichten gebruiken. Een kritisch rapport na onderzoek in opdracht van de premier naar de gang van zaken aan het hof deed de reputatie van de familie –en zeker die van de groothertogin– geen goed.

Een puinhoop was het aan het Luxemburgse hof, ontdekte een door de regering aangestelde onderzoeker. Angst voor kritiek en voor ontslag regeerde. En niet onterecht: in vijf jaar tijd vertrokken 51 van de 110 medewerkers. Een flink deel van hen was weggestuurd. Keer op keer haakten vooraanstaande hoffunctionarissen na korte tijd weer af. Over taken en verantwoordelijkheden bestond grote onduidelijkheid, evenals over de financiële huishouding. Een bemoeizuchtige Maria Teresa zette het personeelsbeleid te veel naar haar hand, oordeelde het onderzoeksrapport begin dit jaar. De groothertogin, en niet de groothertog, nam de belangrijkste beslissingen bij het aannemen en ontslaan van personeel. Omdat zij geen staatkundige functie heeft, ging ze daarmee buiten haar boekje.

De regering, verantwoordelijk voor de salarissen van hofmedewerkers, eiste modernisering. Groothertog Henri beloof- de beterschap. Eind april zette hij een eerste stap met de benoeming van een ervaren diplomaat als hoofd van de hofhouding.

Pensioen

Het zal nog wel even duren voordat het groothertogelijk imago weer is opgepoetst. Door de coronacrisis is er op straat weinig feestvreugde te merken na het geboortenieuws. Ook bij de 65e verjaardag van groothertog Henri kon vorige maand niet uitgebreid worden stilgestaan. Het is nog even afwachten hoe dat in oktober is bij die andere mijlpaal, Henri’s twintigjarige regeringsjubileum.

Dat de groothertog de pensioensgerechtigde leeftijd bereikte, betekent niet dat op korte termijn een abdicatie te verwachten is. Wel is het in Luxemburg, net als in Nederland, gebruikelijk dat het staatshoofd bij leven aftreedt. Guillaumes opa, de vorig jaar overleden groothertog Jean, abdiceerde bijvoorbeeld toen hij 79 was.

Het erfgroothertogelijk paar bereidt zich momenteel nog volop voor op zijn toekomstige taak. Een jaar lang woonden de twee in Londen, waar Guillaume een postuniversitaire studie volgde aan het Royal College of Defence Studies. Zijn vrouw deed intussen een kunststudie bij het Sotheby’s Instituut. Afgelopen zomer keerden ze terug.

Henri zal zijn pasgeboren kleinkind, die na zijn vader tweede in de lijn van troonopvolging is, ook graag zo lang mogelijk een rustige jeugd willen bezorgen.