„Dat ons kind volgende week niet naar school gaat, doet pijn”
Basisschoolleerlingen mogen vanaf maandag weer naar school. Toch houden sommige ouders hun kinderen thuis. Zo ook Jasper en Carina Preuter. „Het risico op besmetting is volgens onze specialisten eenvoudigweg te groot.”
Het gezin Preuter uit Sliedrecht kan met recht kwetsbaar genoemd worden. Jasper (47) en Carina (45) zijn hartpatiënt. Dochter Rosan (12) kampt met een agressieve vorm van diabetes type 1 en heeft daardoor te maken met een verstoord immuunsysteem. „Daarom hebben we op uitdrukkelijk advies van de artsen besloten dat Rosan maandag niet naar school gaat.”
Zo’n 5 procent van de ouders kiest ervoor hun kinderen maandag niet naar school te sturen, zo blijkt uit een deze week gehouden peiling van het EenVandaag Opiniepanel onder ruim 800 ouders. „Er is nog veel te weinig bekend en de risico’s zijn te groot”, aldus een respondent.
Preuter: „Leerlingen mogen wel weer naar school, hoewel nog niet alle onderzoeken naar de kans dat kinderen het virus overdragen zijn afgerond. Een bezoek aan opa of oma wordt echter afgeraden. Dat is tegenstrijdig. Blijkbaar is het niet uitgesloten dat kinderen corona kunnen overdragen.”
En overdracht van het virus moet juist dit gezin voorkomen. „Jasper heeft vier verschillende hartaandoeningen en draagt hiervoor preventief een ICD, een apparaat dat hartritmestoornissen signaleert en herstelt”, vertelt Carina. „Daarnaast behoor ik door mijn hartkwaal ook tot de risicogroep en pakt Rosan normaal gesproken al elke infectie mee.”
Nuchter
Het gezin Preuter neemt daarom zo min mogelijk risico’s. Jasper, zelfstandig adviseur in het zorgvastgoed, werkt thuis, net als Jesse (18). Zoons Matthias (16) en Leander (14) vermijden eveneens zoveel mogelijk het contact met anderen. Carina: „Soms moeten zij op school opdrachten inleveren, maar dan proberen we dat op een andere manier te regelen.”
Het besluit om hun dochter niet naar school te laten gaan, doet pijn, vertelt Carina. „Rosan zit in groep acht. Dat is een bijzonder jaar, we willen haar dat niet graag onthouden. Maar we hebben nu geen andere keus.”
Rosan zelf neemt het feit dat ze niet naar school kan ook redelijk nuchter op. „Ze weet dat deze beslissing verstandig is, maar mist de sociale contacten wel en wil altijd graag met alles meedoen. Dat kan nu niet en dat is moeilijk.”
De scholen van hun kinderen reageren begripvol op hun situatie, vertelt Carina. „De school zorgt voor lesmateriaal en Rosan kan de lessen thuis volgen.”
Impact
Het gezin beseft dat er in hun omgeving ook onbegrip over hun beslissing kan komen. Carina: „We nemen dat mensen niet kwalijk. Als je niet in deze situatie zit, weet je niet wat de impact is van een hartaandoening, hoe belastend een agressieve vorm van diabetes type 1 is en hoe ingewikkeld deze periode is.”
Eventueel onbegrip zou wel pijnlijk zijn, vindt Carina. „Vooral voor Rosan zou ik dat moeilijk vinden. Zij vecht heel de dag tegen een ziekte en ik hoop niet dat ze daarbij ook nog weinig begripvolle reacties moet verwerken.”
Toch klaagt Preuter niet. „Natuurlijk, wij kunnen vaker dan anderen ergens niet aan meedoen. Maar we hebben het goed met elkaar, ons gezin is hecht.”
Overbezorgd is ze niet. „Wij moeten juist nu onze verantwoordelijkheid nemen, maar we beleven dat ons leven alleen in Gods handen ligt. Die wetenschap geeft rust. Hij doet het altijd goed.”