Deze week staat in het teken van gebeurtenissen die geheel los van elkaar staan maar tegelijk alles met elkaar te maken hebben. Zo wordt onze woning aanstaande maandag opnieuw op het aardgasnet aangesloten. Door bouwwerkzaamheden op een naburig perceel bleek het noodzakelijk de oude gasleiding –die op geen enkele tekening of kaart terug te vinden was– te verleggen.

Zo kan het gebeuren dat de projectontwikkelaar kosten moet maken voor de aanleg van een gasleiding, terwijl de nieuwbouw in kwestie geheel aardgasvrij is. Het moet gebeuren, maar het voelt in dit tijdsgewricht een beetje aan als het kopen van een oude diesel terwijl je in een milieuzone woont. Misschien was het zelfs handiger geweest ons rechtstreeks dat geld te geven, zodat we onze eigen woning energieneutraal konden maken.

Ongeveer tegelijkertijd met dit bericht kreeg ik per post het aantrekkelijke aanbod om tegen korting een nieuwe cv-ketel te kopen. Moderne gasketels zijn sowieso efficiënter dan hun voorgangers, dus het is een investering die meteen loont. Toch wacht ik liever het najaar van 2021 af, want dan maken gemeenten bekend welke wijken als eerste van het gas af zullen gaan en in welk tempo. Niemand wil vandaag een cv-ketel kopen die uiteindelijk slechts vijf jaar dienst doet.

Daar komt bij dat het gasverbruik in ons gezin al bovengemiddeld laag is en in zekere zin zelfs geheel buiten de statistieken valt. Dat betekent dat alle enthousiaste rekenvoorbeelden die ”honderden euro’s” aan besparingen beloven, in ons geval niet opgaan. Douchen doe ik slechts een paar keer per week en de centrale verwarming zetten we ook in de wintermaanden zelden hoger dan 18 graden.

Volgens het zojuist ontvangen jaaroverzicht hebben wij de afgelopen twaalf maanden 779 kubieke meter gas verbruikt, ruim 200 kuub minder dan een jaar eerder. Dat zal deels komen doordat onze oudste zoon het ouderlijk huis heeft verlaten, maar ook doordat het deze winter nog niet echt winters is geweest. Feit is dat we in ons bescheiden, matig geïsoleerde vrijstaande huis op jaarbasis zelfs minder gas verbruiken dan een gemiddeld gezin in een portiekwoning of appartement.

Het schijnt zo te zijn dat elke graad lager op de thermostaat 6 procent aan stookkosten scheelt, dus ik bespaar bijna een kwart als ik ’s ochtends de centrale verwarming op 16 graden zet. In die zin is het hier in huis elke dag warmetruiendag en niet alleen op deze ene vrijdag. Dat bedoel ik dan ook nog eens spreekwoordelijk, want meer dan een overhemd heb ik bij een dergelijke temperatuur niet eens aan.

De focus van deze jaarlijks terugkerende campagne is met ingang van dit jaar verlegd van energiebesparing naar het klimaat. Dat is verklaarbaar, maar daarmee verliest het hele concept wel het nodige aan zeggingskracht en impact. Een trui aantrekken om iets te doen tegen de opwarming van de aarde voelt bijna lachwekkend aan, terwijl je het effect aan de andere kant direct voelt in je portemonnee.

De auteur is publicist. Voor eerdere columns zie rd.nl/hormann. Reageren? hormann@refdag.nl