Naar schatting behoort ongeveer 80 procent van de christenen in Vietnam tot een etnische minderheid. Deze christenen worden geconfronteerd met sociale uitsluiting, discriminatie en geweld. Hun kinderen worden op school achtergesteld, moeten verplicht meedoen aan vooroudervering of mogen zelfs niet naar school, aldus Open Doors.

Vorig jaar werden 24 christenen van een etnische minderheid door een grote groep aanvallers, onder leiding van een stamhoofd, in elkaar geslagen. Zij hadden zich recent tot het christendom bekeerd en zouden uitgesloten worden van de gemeenschap als ze hun geloof niet zouden herroepen, meldde de organisatie Vietnam Committee on Human Rights (VCHR).

De Amerikaanse overheidscommissie voor godsdienstvrijheid Uscirf stelt in haar meest recente rapport dat in stedelijke en economisch ontwikkelde gebieden veel mensen hun geloof vrij kunnen belijden, maar dat met name in bepaalde plattelandsgebieden etnische minderheden te maken hebben met ernstige schendingen van de vrijheid van godsdienst.

Hmong

Zo hebben de Hmong, een etnische minderheidsgroepering woonachtig in de centraal gelegen en noordelijke hooglanden, te maken met vervolging. Grote aantallen Hmong bekeerden zich eind jaren tachtig tot het christendom. De VHRC schat dat van de 1 miljoen Hmong in Vietnam er 300.000 christen zijn.

Duizenden protestantse Hmong-gezinnen zijn staatloos omdat de lokale overheid weigert hen een identiteitskaart of geboortecertificaat te geven. In veel gevallen is dit een vergelding voor de weigering afstand te doen van hun geloof. Volgens mensenrechtenorganisatie Jubilee Campaign leiden deze staatloze Hmong „een zwervend bestaan of verbergen zich met andere vluchtelingen in dorpen in onherbergzame gebieden.”

Vietnamonderzoeker Tam Ngo zegt in een artikel van de South China Morning Post dat de regering vooral op haar hoede is voor het christelijke geloof onder de Hmong. De oprichting van een onafhankelijk koninkrijk is een belangrijk onderdeel van de traditionele Hmongfolklore. De status van Jezus Christus als de Messias ziet de regering als een mogelijke aanleiding tot rebellie en separatistische bewegingen.

Wet

In 2018 nam de Vietnamese overheid een nieuwe wet aan die de overheid verplicht om godsdienstvrijheid te beschermen. Tegelijkertijd eist de wet van religieuze groeperingen zich te registreren en legt die strikte controles op aan godsdienstige activiteiten. Zo is registratie vereist om te preken, religieus onderwijs te geven of humanitaire hulp te bieden.

De wet bevat ook uitvoerige bepalingen om de vrijheid van religie te beperken in naam van de nationale veiligheid en sociale eenheid. Veel Hmongchristenen klagen dat de wetgeving juist bedoeld is om gelovigen te identificeren en te onderdrukken.

De situatie in Vietnam wordt er voor veel christenen dan ook niet beter op. „Ondanks dat de Vietnamese overheid in het algemeen de religieuze diversiteit omarmt en zich publiekelijk uitspreekt voor godsdienstvrijheid, is de situatie voor religieuze groepen toch achteruitgegaan”, zo stelt de Uscirf.

Verraders

Veel Hmong-sjamanen en niet-christenen vrezen dat hun cultuur verloren gaat door christelijke invloeden. „Lokale leiders sluiten christenen en nieuwe bekeerlingen uit van de gemeenschap, en bestempelen hen als verraders van hun cultuur en identiteit”, aldus Open Doors UK. Ook werken stamhoofden soms samen met de lokale overheid.

Christen als indringer

De communistische regering in Vietnam is achterdochtig tegenover alle religies, maar met name het christendom wordt met argusogen bekeken. Christenen worden geassocieerd met voormalige indringers als Frankrijk en de Verenigde Staten. Tijdens de Vietnamoorlog (1955-1975) zochten de Amerikanen hulp in de strijd tegen het Noord-Vietnamese leger. De Hmong werden door de Amerikanen gerekruteerd als guerrillatroepen. Na de oorlog namen de communisten de Hmong hun rol niet in dank af. Zij worden tot vandaag de dag om die reden met de nek aangekeken. De Hmong gingen pas in de jaren tachtig over tot het christendom.