Jarenlang had de man gebeden of zijn homogevoelens weg mochten gaan. Pijnlijk, vond hij de Nashvilleverklaring. „Omdat mijn strijd daarin niet wordt erkend”, zo vertelde hij Van Wijngaarden. Hart van Homo’s, dat zich richt op homoseksuele jongeren uit reformatorische en evangelische kerken, ontving veel positieve reacties op haar keuze de verklaring niet te tekenen. De organisatie ziet het huwelijk als een verbondsrelatie tussen één man en één vrouw, maar mist in het document „de pastorale toon.” Met een aantal artikelen is ze het oneens.

Wat betekent deze verklaring voor christelijke homojongeren?

„Een collega van Hart van Homo’s sprak maandag op een reformatorische school een docent die homoseksuele jongeren begeleidt. Voor hem was het een zwarte dag. Hij probeerde jongeren die in kast zitten stap voor stap te helpen hun homo-zijn te erkennen. „Wat moet ik nu?” vroeg hij ontredderd. „Ik ben terug bij af.”

Deze verklaring laat homojongeren in de kou staan. De kracht van het Evangelie zou genoeg zijn om je gevoelens achter je te laten. Dan laat je het wel uit je hoofd om uit de kast te komen. Schadelijk. Het kostte mij als middelbare scholier bakken energie om mezelf overeind te houden. Ik ben zeker niet blij met mijn homo-zijn, ben er ook niet trots op. Wel geloof ik dat ik voor Gods aangezicht mag bestaan, mét mijn homo-zijn, en dat ik niet buiten Gods bereik ben. Bevrijdend en troostend.”

U hebt er zelf voor gekozen om celibatair te leven. Wat deed de verklaring met u?

„Ik word er vooral boos van. Hoe kun je zomaar deze statements de wereld in sturen, zonder toelichting over wat je bedoelt? Ik heb me geprobeerd voor te stellen wat de opstellers heeft bezield, en wie hierbij is gebaat. Maar ik snap het werkelijk niet.

SGP-leider Kees van der Staaij en dr. M. Klaassen vertellen steeds: „We bedoelen dit en dat.” Maar dat staat er niet! Dus dan moet je het ook niet zo opschrijven. De opstellers doen hier mensen pijn mee. Overigens ga ik wel uit van hun goede bedoelingen. Het is geen kwade opzet, maar gewoon dom.

Ik deel de zorg dat de Bijbelse visie in de kerk steeds meer wordt losgelaten. Met de kritiek uit de wereld op de verklaring doe ik dus niet mee. Maar het onderwerp homoseksualiteit leent zich niet voor statements. Daarvoor is het veel te ingewikkeld, te kwetsbaar. Laten we het gesprek blijven zoeken, in gehoorzaamheid aan de Schrift.”

Hoe moet een gekwetste jongere in gesprek met zijn predikant als die de verklaring heeft getekend?

„Dat hangt ervan af of die persoon al goed contact heeft met zijn dominee over dit onderwerp. Heb je dat niet, dan zou ik niet het gesprek aangaan om hem op andere gedachten te brengen. Dat kost je te veel energie. Zoek liever contact met anderen of doe je verhaal bij ons. Ondertekenaars hebben in ieder geval geen uitnodiging gedaan van: Kom bij mij als je ermee zit.”

Rechtsgeleerde Fokko Oldenhuis zei dinsdag dat christelijke homo-organisaties moeten eisen dat de opstellers artikel 7 en 12 intrekken en anders naar de rechter moeten stappen. Ze moeten dit niet aan het COC overlaten.

„Dat gaan wij niet doen. Ik ben niet blij met de verklaring en vind het dom dat de opstellers dit gedaan hebben. Maar het blijven wel onze broeders. Wij willen niet op deze manier de strijd met hen aangaan. We gaan gewoon door met ons werk.”

Hoe nu verder?

„Stop de verklaring terug in de kast en denk erover na. Ik zou het mooi vinden als opstellers toegeven: Dit was een beetje dom. Hoe erg is het om dat te erkennen?

Amerika kent nauwelijks onderscheid tussen persoon en praxis. Dat is een duidelijke aanwijzing dat je zo’n verklaring niet zomaar kunt droppen in de Nederlandse context. De uitspraken zijn veel te simpel. Bovendien is het een illusie om te denken dat je iets over homoseksualiteit kunt zeggen zonder dat de wereld meekijkt.”

Hart van Homo’s lag in 2016 zelf onder vuur om haar opvattingen. De Tweede Kamer stopte de subsidie aan de organisatie, ondanks de waarschuwing van minister Jet Bussemaker dat de overheid daarmee het contact met homo’s uit reformatorische kring helemaal zou verbreken. Sindsdien draait de organisatie op giften, maar die zijn volgens Van Wijngaarden vooralsnog onvoldoende om hem een dag per week in dienst te nemen, zoals het bestuur graag wil. „Er is werk genoeg.”