Als zoon van een zendingsechtpaar in China wordt Eric Liddell in 1924 olympisch kampioen. Eigenlijk is zijn specialiteit de 100 meter sprint, maar omdat de kwalificatiewedstrijd hiervoor op zondag was weigert hij op dit nummer uit te komen. Tot ieders verrassing wint hij vervolgens goud op de 400 meter en vestigt zelfs een nieuw wereldrecord. Op dit hoogtepunt in zijn sportcarrière besluit hij om zijn roeping te volgen en in de voetsporen van zijn ouders zendeling in China te worden. Met alle ontberingen en persoonlijke offers van dien.

Zonder opsmuk en opvallend sober wordt het leven van Eric Liddell (1902-1945) getekend: een bescheiden en wat verlegen jongeman uit Schotland die liefst zelf niet in de belangstelling staat maar zijn leven wil besteden tot eer van God en tot heil van de naaste. Gehoorzaamheid, geloof en vertrouwen zijn sleutelwoorden in zijn relatief korte leven, waarin hij voor veel mensen veel heeft betekend.

Vanwege zijn uitzonderlijke sportprestaties en internationale bekendheid wordt hij gevraagd lezingen te houden waar allerlei mensen op afkomen. „Hij sprak over hoe God de regie had over zijn leven en dat hij alles wat er met hem gebeurde accepteerde, omdat God dat op dat moment het beste voor hem vond. Ook vertelde hij dat hij wist hoeveel God van hem hield en van iedereen die in de zaal zat.” Zo laat Liddells leven treffend zien hoe God ook sport in Zijn dienst kan nemen bij de voortgang van het Evangelie door de wereld.

Het verhaal leest als een trein, hoewel niet dankzij sprankelend taalgebruik of diepzinnige beschouwingen. Het boek is geen roman, maar soms zou je iets meer diepgang en reliëf bij de beschrijving van bepaalde gebeurtenissen willen zien. De kracht van dit boek ligt in de sterke focus op het maken van radicale keuzes in het volgen van God en de dienst aan de naaste, zichtbaar in het bewogen leven van de hoofdpersoon.

Duidelijk komt ook naar voren dat zendeling zijn –zeker ook in die tijd– persoonlijke offers en lijden met zich mee kan brengen. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de beide wereldoorlogen, de aanval van Japan op Mantsjoerije en grote onrust en spanningen in China zelf. Het voor langere tijd gescheiden zijn van familie, het overlijden van geliefden waar je niet bij kunt zijn, de overhaaste evacuatie van een later volledig platgebrand zendingsziekenhuis, interne conflicten: allemaal thema’s die in het leven van een zendeling aan de orde kunnen komen.

Geïnterneerd

Treffend is de zin waarmee Liddell afscheid neemt van zijn vrouw als ze door de oorlog noodgedwongen van elkaar gescheiden worden: „Wie God liefhebben, zien elkaar nooit voor de laatste keer.” Gedurende de Tweede Wereldoorlog wordt Liddell geïnterneerd door de Japanners. In het kamp zet hij zich tot het laatst nog in voor anderen. Uiteindelijk zal hij daar overlijden aan een hersentumor.

De Edinburgh Evening News typeert Eric Liddell bij zijn overlijden als „een van de beroemdste en meest bewonderde mannen die ooit aan sport deden en wiens principes hem de hoogste eer brachten.” Een wellicht onbedoelde maar rake conclusie: het volgen van God in je leven is meer waard dan olympisch goud.

Twintig jaar geleden kwam dit Engelstalige levensverhaal over Liddell reeds uit. Heel goed dat er nu een Nederlandse vertaling beschikbaar is gekomen.

Boekgegevens

”Meer dan Olympisch goud. Waarom een Olympisch kampioen zendeling wilde worden”, Janet en Geoff Benge; vert. E. M. de Boer-van Vliet; uitg. De Banier, Apeldoorn, 2018; ISBN 978 94 029 0646 2; 173 blz.; € 19,95.