Tegelijk probeert ze ook het nut van sommige applicaties uit te leggen. Zoals die van Facebook. „Ze zeggen dat ik die niet nodig heb, maar als ik uitleg dat ik de app goed kan gebruiken in mijn zoektocht naar een studentenkamer, begrijpen ze dat wel.”

Praten over media doet ze regelmatig met haar ouders. „Maar ze weten niet heel specifiek wie ik volg op Facebook. Wel weten ze welke accounts ik heb en dat ik bijvoorbeeld onlangs een profiel op LinkedIn heb aangemaakt.”

De afspraken die in huize Wagteveld gelden rond mediagebruik zijn volgens Rolinde vooral fatsoensregels. Dus: geen mobiele telefoon aan tafel of als het koffietijd is. Over de hoeveelheid tijd zijn geen specifieke dingen afgesproken, maar volgens Rolinde zijn haar ouders wel kritisch op de tijd die de smartphone opeist. „Dat vind ik terecht. Het lijkt wel alsof jongeren alleen nog maar online willen zijn. Toen ik klein was, speelden we als buurtkinderen massaal buiten. Dat zie ik in het dorp nu veel minder.”

Dat reformatorische jongeren in hun mediagebruik praktisch niet verschillen van hun seculiere leeftijdsgenoten, vindt Rolinde „niet heel negatief.” „Natuurlijk zou het anders moeten zijn. Maar ik snap dat jongeren allerlei dingen willen zien. Misschien is dat ook wel goed, om zo te ontdekken waar je als christen voor staat. Niet om overal in mee te gaan, maar wel om te zien wat wel en niet goed is.”

Natuurlijk zijn er gevaarlijke kanten, erkent Rolinde. En daar ziet ze een belangrijke rol voor ouders. „De risico’s die je online loopt, moet je niet zelf ontdekken. Die moeten ons worden bijgebracht. Daar zijn ouders geschikt voor, die denken beter na over mogelijke gevolgen. Veel kennis van nieuwe media is daar volgens mij niet per se voor nodig.”

Zelf gebruikt ze vooral de apps van Facebook, Instagram, LinkedIn en YouTube. Die laatste was de laatste weken handig voor het voorbereiden van haar vwo-examen, waar ze voor slaagde. „Maar ik kijk ook wel dingen die niet zo educatief zijn, hoor.”