Je leven structureel veranderen in een jongerenklooster
De voormalige abdij Sion in Diepenveen, bij Deventer, herbergt vanaf september een oecumenisch jongerenklooster. „Hier kunnen jongeren hun leven structureel veranderen”, vertelt initiatiefnemer ds. C. van den Berg.
De zon breekt voorzichtig door het wolkendek. Direct voelt het behaaglijk warm op de windstille binnenplaats van het klooster, dat sinds enkele jaren Nieuw Sion heet. Op het gejubel van een enkele vogel na is het doodstil.
Vanaf september zal dat anders zijn. Dan kunnen christelijke twintigers een kamer huren in klooster Nieuw Sion. Minimaal twee, maximaal twaalf maanden. Daar kunnen ze volgens de brochure tot rust komen, hun gedachten ordenen en in contact met God komen.
Het jongerenklooster is een idee van de vrijgemaakt gereformeerde predikant C. van den Berg uit Dronten. „Ik organiseerde regelmatig jongerenweekenden naar bijvoorbeeld een klooster in het Duitse Trier. De classis vroeg of ik dat vaker wilde doen. Dat zag ik niet zitten. Maar toen benaderde Nieuw Sion mij. Ze wilden ook meer met jongeren gaan doen en vroegen hoe ik die kloosterweekenden organiseerde.” Ds. Van den Berg combineerde beide vragen. Trier werd ingewisseld voor het dichterbij gelegen klooster in de IJsseldelta. De bezoeken werden positief gewaardeerd. „De tijd bleek rijp voor een jongerenklooster.”
Ds. Van den Berg merkt dat jongeren veel behoefte hebben aan stilte en rust. „De afgelopen vijftig jaar is de samenleving steeds drukker en rumoeriger geworden. Iedereen werkt zich een breuk, we gaan veel op vakantie, oefenen hobby’s uit. Iedereen holt maar door.” Jongeren willen dat volgens ds. Van den Berg helemaal niet. „Maar stoppen blijkt lastig in de gewone wereld. Je valt snel terug in oude patronen. In een klooster, afgesloten van de buitenwereld, kun je je leven structureel veranderen.”
Er zitten zo’n twintig mensen in de kloosterkapel. Het is 12.00 uur: tijd voor het getijdengebed dat drie keer per week wordt gehouden. In het toekomstige jongerenklooster zal dit vier keer per dag zijn. De helft van de kerkgangers zit rechts, de andere helft links. Tegenover elkaar. „Heer, open mijn lippen”, klinkt het aan de linkerkant. „En mijn mond zal Uw lof verkondigen”, antwoordt rechts. Zo worden enkele verzen in beurtzang opgezegd.
Een van de bezoeksters is de 17-jarige Annemarie Alons uit Hardenberg. „Ik ben hier een keer met jongeren van de kerk geweest, tijdens een kloosterweekend. Sindsdien kom ik hier regelmatig”, vertelt de eerstejaarsstudent verpleegkunde. „Het gaat erom dat je het klooster in jezelf vindt. Als je dat gevonden hebt, kun je op iedere plek innerlijk tot rust komen en dichter bij God leven.” Ze is nu nog te jong, maar Annemarie is vast van plan om ooit naar het jongerenklooster te gaan.
Iedere voetstap echoot lang na in de lange, lege gangen van Nieuw Sion. De laatste monniken die hier woonden, zijn in 2015 naar Schiermonnikoog vertrokken. De abdij werd gekocht door de stichting Nieuw Sion, die er een oecumenisch klooster van probeerde te maken. Naast de getijdengebeden en kloosterweekenden heeft die wens nog weinig invulling gekregen. De komst van het jongerenklooster is een impuls.
Vanaf september bieden vijftien lege cellen plaats aan evenveel christelijke jongeren. „De groep zal waarschijnlijk heel divers zijn, maar ik denk dat het kan werken”, zegt ds. Van den Berg hoopvol. „Ze worden allemaal in een nieuwe soort liturgie meegenomen. Het zal voor iedereen vreemd zijn. Er is bijvoorbeeld heel veel stilte en er wordt heel aandachtig uit de Schrift gelezen. Doordat het voor iedereen nieuw is, zullen de jongeren erachter komen dat we eigenlijk allemaal dezelfde taal spreken.”
De Drontense predikant voelt zich weleens schuldig tegenover de Rooms-Katholieke Kerk. „Het voelt dubbel. Voor ons, protestanten, is dit een buitenkans, maar de katholieken voelen pijn. Zij worden geconfronteerd met de teloorgang van hun kerk.”
Ds. Van den Berg verwacht veel geïnteresseerde jongeren. „Je zou denken dat christenen in de kerk genoeg tot rust komen. Daar hoef je namelijk geen toneel te spelen, want iedereen is er gelijk voor God. Helaas blijken velen ook in de kerk een soort Facebookprofiel; ze doen zich mooier voor dan ze zijn. In dit klooster valt dat weg. Hier word je gedwongen om puur te zijn. Dat heeft aantrekkingskracht.”