In ”De Bijbel en het gezag van God” wil de Britse theoloog Tom Wright helderheid scheppen in het debat over het gezag van de Bijbel en zijn lezers helpen om de Bijbel goed te lezen. Hij publiceerde het boek in 2005 en voegde er in 2011 enkele hoofdstukken aan toe. Nu is het ook in het Nederlands vertaald.

De anglicaanse veelschrijver heeft de gave om theologische thema’s op een heel toegankelijke en aansprekende manier aan de orde te stellen. Dat merk je ook in dit boek. Wel werkt Wright zijn gedachten niet altijd uit en laat hij veel zaken liggen, iets wat hij zelf ook toegeeft. Wat hij schrijft, zet je in ieder geval aan het denken. Dat heeft te maken met Wrights eruditie en gedrevenheid, maar ook met zijn eigenzinnigheid. Net als in andere boeken maakt hij voortdurend gebruik van tegenstellingen, zoals: „Het Evangelie is niet dat we straks naar de hemel gaan, maar gaat over Gods koninkrijk hier en nu.” Hij wekt de indruk dat bijna iedereen links of rechts verkeerd gaat en dat er nu eindelijk eens een boek over de Bijbel verschijnt waarin het goede midden wordt aangehouden. Critici verwoorden zijn stijl weleens zo: „Wright is right”, Wright heeft gelijk.

In dit boek gaat het Wright vooral om twee dingen. Allereerst stelt hij dat we de Bijbel nooit los mogen maken van de God van de Bijbel. Dat lijkt voor de hand liggend. Maar in de praktijk ziet Wright het te vaak misgaan. Daarom benadrukt hij dat christenen niet geloven in de Bijbel, maar in God. God Die bezig is om de wereld te redden en Zijn koninkrijk op te richten. In dat perspectief moeten we spreken over het gezag van de Bijbel.

In de tweede plaats vraagt Wright keer op keer aandacht voor het grote verhaal van de Bijbel. Veel te vaak vergeten christenen dat grote verhaal en lezen ze de Bijbel als een „lijst regels” of een „compendium van ware leerstellingen.” Het gevolg is dat ze Bijbelgedeelten verkeerd, eenzijdig of eendimensionaal interpreteren. Bij dat grote verhaal denkt Wright niet alleen aan de bekende trits schepping, zondeval, verlossing en voleinding, maar ook aan thema’s zoals verbond, Israël, uittocht en ballingschap. Bij die laatste thema’s speelt zijn (zeker niet onomstreden) visie op het jodendom in de tijd van de tweede tempel een belangrijke rol.

Wright stelt zaken aan de orde die zeker om blijvende doordenking vragen. Maar de manier waarop hij dat doet, roept bij mij vooral vragen op. Wright blijft vaag over het precieze gezag van de Bijbel. Het model dat hij aanreikt laat wel erg veel ruimte voor eigen interpretatie of ”improvisatie”. Veelzeggend is dat hij nauwelijks onderscheid maakt tussen Bijbelgetrouwe christenen die de Bijbel (in zijn ogen) verkeerd uitleggen en vrijzinnige christenen die het volstrekte gezag van de Bijbel niet aanvaarden.

Ook heb ik moeite met Wrights weergave van het „grote verhaal” van de Bijbel, een verhaal waarin bevrijding van de gevolgen van de zonde centraal staat en waarin de schuld van de zonde, verzoening en persoonlijke toe-eigening sterk op de achtergrond raken. Dat is mijns inziens een reductionistisch Evangelie, waar Wright juist zo bang voor is! Ik luister liever naar Luther en de andere reformatoren, hoe eenzijdig die volgens Wright ook geweest zijn. Zij hebben meer begrepen van het „grote verhaal” van de Bijbel dan Wright.

Boekgegevens

De Bijbel en het gezag van God. Hoe we Gods woord moeten lezen, Tom Wright; uitg. Van Wijnen, Franeker, 2017; ISBN 978 90 519 4527 0; 192 blz.; € 19,95.