Column: Songfestival en vogelconcert
Heel ‘muziek’-minnend Nederland zit zaterdagavond 13 mei aan de beeldbuis gekluisterd. Veertig Europese landen doen mee aan het 62e Eurovisie Songfestival. Deze avond is de finale.
Wie denkt dat het hier vooral om muziek gaat, komt bedrogen uit. De glamour van de artiesten moet het doen. Stagemanagers, make-upvisagisten, camera- en geluidsteams: ze dragen allemaal hun steentje bij. Het totaalplaatje bepaalt de eindscore. Facebook, Twitter en Instagram beleven er weer drukke tijden mee, want de uitslag is nooit vrij van politiek geharrewar.
Zo veel aandacht als het Eurovisie Songfestival krijgt, zo weinig aandacht is er voor een ander songfestival dat door dezelfde samenwerkende Europese radio- en tv-omroepen elk jaar live wordt uitgezonden. Ik heb het hier over het internationale vogelconcert ”Dawn Chorus”. De Nederlandse bijdrage aan dit songfestival kunt u zelf beluisteren door ’s morgens bij het ochtendgloren uw slaapkamerraam open te zetten. De bijdragen van andere landen is alleen via Uitzending gemist te beluisteren. Hier geen stagemanagers, want de goedgebekte vogels van diverse pluimage kennen hun plek op het podium van hun natuurlijke habitat. Ook geen make-upvisagisten, want met hun bontgetooide verenpracht zijn ze al mooi van zichzelf.
Als de natuur zo de registers opentrekt, krijg je alleen maar meer bewondering voor de Schepper. Maarten Luther heeft eens gezegd: „Er is geen mens op aarde die de kosten zou kunnen betalen van de vogels die dagelijks door God gevoed worden. Zelfs de koning van Frankrijk zou met al zijn rijkdom alle musjes op aarde niet kunnen onderhouden, om nog maar niet te spreken van de andere vogels, zoals raven, eksters, kraaien, sijsjes, putters enzovoorts. Als God nu zo goed voor de vogeltjes zorgt, zou de mens dan mogen twijfelen of de Heere wel voor hem zorgen zal?” Denk daar maar aan als u de vogels hoort zingen. Een mooier songfestival is nauwelijks denkbaar.
Nauwelijks? Ja, want ik ken nóg mooiere muziek. Nee, niet als je het naar menselijke maatstaven jureert. De deelnemende vocalisten op wie ik doel, stralen doorgaans niet van blijdschap. En hun zondagse kleding haalt het niet bij de eerdergenoemde glamour en verenpracht. Je hebt zelfs dikke kans dat het vals en ongelijk klinkt. Maar toch is deze zang het mooiste wat er is. Daar treedt men namelijk maar niet op met stem en outfit, daar zingt men met mond en hart. Morgen is het weer zover. Zorg dat u erbij bent. Nee, niet via Kerkdienst gemist, maar live met de kerk der eeuwen. In de zondagse eredienst komt het lied pas echt tot z’n recht. God troont op die lofzangen.