Zo schreef ik al in 2011 een tijdschriftartikel over het fenomeen tiny houses, terwijl ik er afgelopen zaterdag pas voor het eerst eentje in het echt heb gezien.

De afgelopen jaren heb ik honderden afbeeldingen van dit soort minihuisjes voorbij zien komen op websites en in fraai uitziende koffietafelboeken. Op die manier had ik me al een aardig beeld weten te vormen hoe het moet zijn om niet meer woonruimte tot je beschikking te hebben dan 15 vierkante meter. Het is echter een totaal andere ervaring wanneer je er op je gemak omheen loopt, op de cederhouten betimmering klopt en je hoofd door de deuropening naar binnen steekt.

Vooraf werd er hier in huis al wat lacherig gedaan over de beloofde ‘rondleiding’ die gekoppeld was aan deze open dag, en dat was niet geheel ongegrond. Een tiny house is van binnen zo klein dat je de hele indeling in één oogopslag in je kunt opnemen. Hooguit ben je nieuwsgierig naar wat zich precies achter de deur van de badkamer bevindt en hoe ze daarin zowel een douche als een wasbak en een toilet hebben weten te proppen.

De eigenaren, een jong stel uit het Westland dat ook nog twee paarden bezit en een hond, hadden het huisje samen met een timmerbedrijf in drie maanden opgebouwd op een trailer. Nu was het af en kon iedereen die dat wilde het eindresultaat bewonderen voordat ze koers zetten naar Oostenrijk. Het wordt nog een hele onderneming om het ruim 3000 kilo wegende gevaarte daar te krijgen, maar het is de bedoeling dat hun huisje op een vakantiepark komt te staan.

Achter hun plannen zit een hele filosofie. Zo is het de bedoeling om op den duur helemaal zelfvoorziend te gaan leven. Nu al koken ze op butagas en wekken ze hun eigen stroom op met behulp van twee zonnepanelen op het dak. Op hun verlanglijstje staat verder nog een installatie waarmee regenwater kan worden opgevangen en gezuiverd zodat het voor consumptie geschikt is.

Voor de bouw van het huisje hebben ze een geldbedrag geleend, dat ze in vier jaar hopen terug te betalen. Ruim voor hun dertigste verjaardag zijn ze daarmee hypotheekvrij, zodat elke cent die verdiend wordt meteen kan worden uitgegeven bij de plaatselijke kruidenier. De meeste kostwinners werken de eerste week van de maand voor hun woonlasten, maar hij kan zich als zelfstandig ondernemer richten op zijn fotografie zonder hoge lasten en hoeft maar een bescheiden omzet te draaien.

Wie in een tiny house woont, bezit weinig spullen, koopt niets overbodigs en stelt geen hogere eisen dan een luxe kampeerder. Het verlangen is om veel tijd buitenshuis door te brengen en over veel vrije tijd te beschikken zonder geldzorgen. Er is nergens plek voor een boekenkast, maar in deze tijd is het mogelijk om elk boek dat je wilt lezen met één druk op de knop te bestellen en op je e-reader te zetten.

Aardig is vooral dat deze leefwijze hen veel bewuster doet omgaan met energie. Wanneer de lucht bewolkt is, leveren de zonnepanelen minder op en komt er wellicht even geen stroom uit het stopcontact. Dat feit accepteren ze bij voorbaat echter op dezelfde luchtige wijze waarmee ze constateren dat ze straks wellicht een keer een douchebeurt moeten overslaan wanneer het een paar dagen niet heeft geregend.

De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl