Ds. H. Zweistra met emeritaat: Eenzaam, maar vrij
NEDERHEMERT. Hij is veel kwijtgeraakt. Eenzamer geworden. Maar ook vrijer. Ds. H. Zweistra blikt terug op 32 jaar predikantschap. Woensdag neemt hij afscheid van de hersteld hervormde gemeente Nederhemert wegens zijn emeritaat.
Dat hij zondags op de kansel staat, is een wonder, een teken dat God bestaat. Dat hield ds. Zweistra zijn tien kinderen altijd voor, vertelt hij in de pastorie in Nederhemert. Als lid van de gereformeerde gemeenten in Zeist en Hendrik-Ido-Ambacht werd hij door de kerkenraden meerdere malen doorgestuurd naar het curatorium. Hij werd echter niet aangenomen. „Menselijkerwijs gesproken zou ik daar nooit overheen gekomen zijn. Het is niet te beschrijven wat het is om afgewezen te worden terwijl het ambt je opgelegd wordt.”
Ds. Zweistra werd in 1984 tóch predikant. In de hervormde gemeente te Wouterswoude. „Het is een zegen om te beginnen tussen de Friezen. De mensen daar leefden niet voor het aardse alleen. Ze stonden dicht bij de dood en stonden in de geestelijke vrijheid. Een vrijheid die me tot dan toe vreemd was en die ik pas later heb leren waarderen.” Vervolgens diende hij de hervormde gemeenten Maartensdijk, Leerbroek en de hersteld hervormde gemeenten te Elspeet en Nederhemert.
In 2000 liep hij vast. „Ik ben toen weer gaan studeren bij prof. dr. A. de Reuver in Utrecht. We spraken over de leer van de rechtvaardigmaking en uiteindelijk schreef ik een doctoraalscriptie over dit onderwerp. Ik zag tijdens die studie dat velen geestelijk gebukt gaan onder een model dat niet klopte. Veel mensen in onze gezindte leven in de slavernij van menselijke systemen.”
Ds. Zweistra is gevoelig van aard en dat kan tot zwaarmoedigheid leiden, vertelt hij. Misschien wel daardoor is hij geïnteresseerd in psychologische processen binnen en buiten de kerk. „In de periode dat ik gemeenten visiteerde, zag ik dat veel conflicten terug te leiden zijn op de karakterstructuur van een predikant. Dominees zijn vaak koninkjes die mensen om zich heen verzamelen om hen te ondersteunen. Ik heb daarom op de synode gepleit voor een ingrijpend psychologisch onderzoek bij kandidaten alvorens hen aan te nemen. Predikanten prediken zelfverloochening vaak wel met de mond, maar missen soms de praktijk.”
Het ambt en de inzichten die hij daarin opdeed, maakte ds. Zweistra eenzamer. „Als je in het ambt staat, kun je weinig vrienden hebben. Ze snoeren je namelijk snel de mond. Dat is een valkuil bij velen in een bepaalde zuil. Een leven met de Heere maakt je eenzaam, maar ook vrij en onafhankelijk.”
Voor bestuurlijke nevenfuncties is de predikant minder geschikt, denkt hij. „Ik heb in het bestuur van het Van Lodenstein College gezeten en in het bestuur van Adullam Gehandicaptenzorg. Mooie instellingen, maar een bestuurlijke functie past niet echt bij mijn persoon. Het pastoraat en de preekvoorbereiding zijn beter aan mij besteed. Daarmee wil ik de dienende waarde van bestuurlijke functies zeker respecteren. Het is een gave die sommigen hun leven lang mogen en kunnen praktiseren. Ik studeer graag.”
Die studiezin mondde uit in de publicatie van een aantal boekjes: over het huwelijksformulier, twee deeltjes over het Kort Begrip, ”De liefde is…” over huisbezoek en pastorale ontmoetingen, en binnenkort één over het vaderschap.
Ds. Zweistra moet niets hebben van wat hij noemt „kretologie. Achter veel kreten gaat vaak een diepe innerlijke of geestelijke armoede schuil. Het is in het ambt zaak dat je authentiek bent. Tot op God transparant. Dat je laat zien: hier staat een mens die van genade moet leven.”
Ds. H. Zweistra met emeritaat
Henk Zweistra werd in 1950 geboren in Rotterdam-Zuid. Na een studie klassieke talen was hij werkzaam in het onderwijs. In 1984 bevestigde ds. D. J. Budding hem tot predikant in de hervormde gemeente te Wouterswoude. Vervolgens diende hij de gemeenten te Maartendijk (1988), Leerbroek (1994), en de hersteld hervormde gemeenten te Elspeet (2006) en Nederhemert (2011). Na zijn emeritaat gaat ds. Zweistra bijstand in het pastoraat verlenen in de hersteld hervormde gemeente Elim te Urk.
Ds. Zweistra is getrouwd en heeft tien kinderen. In 1983 verloren zijn vrouw en hij een zoontje, kort voor de geboorte.
Lees ook:
Beproefde huwelijkswijsheid: Ds. H. Zweistra: „We weten allemaal wel wat er gebeurt met een bloem die geen water krijgt” (Reformatorisch Dagblad, 09-11-2011)
Bevestigingsdienst en intrededienst ds. H. Zweistra te Nederhemert (Kerkblad, 24-06-2011)
Afscheid ds. H. Zweistra van Elspeet (Kerkblad, 10-06-2011)
Een stadsjongen op de Veluwe : Ds. H. Zweistra, predikant hersteld hervormde gemeente in Elspeet, herdenkt 25-jarig ambtsjubileum – interview (Reformatorisch Dagblad, 21-08-2009)
Ds. H. Zweistra doet intrede in Elspeet (Reformatorisch Dagblad, 13-07-2006)
Ds. H. Zweistra neemt afscheid van Leerbroek (Reformatorisch Dagblad, 05-07-2006)
Ds. Zweistra doet intrede in Leerbroek (Reformatorisch Dagblad, 28-07-1994)
Ds. Zweistra nam afscheid van herv. gem. Maartensdijk (Reformatorisch Dagblad, 11-07-1994)
Verslag van de bevestiging en intrede van ds. H. Zweistra in de Hervormde Gemeente Maartensdijk op donderdag 10 november 1988 (De Waarheidsvriend, 01-12-1988)
Ds. H. Zweistra nam afscheid van Hervormde gemeente van Wouterswoude (Reformatorisch Dagblad, 03-11-1988)
Kand. Zweistra bevestigd te Wouterswoude (Reformatorisch Dagblad, 27-08-1984)