Een groep christenen die bijzonder veel aan zending heeft gedaan is te vinden in de methodistische kerken. Vele volgelingen van achttiende-eeuwse opwekkingspredikers zoals John en Charles Wesley en George Whitefield zwierven uit over de aarde. De Engelse Thomas Baker (1832-1867) was een van hen.

Vanuit Australië wordt Baker in 1859 uitgezonden naar de eilanden in de Stille Oceaan, in het bijzonder naar Fiji. Dat is geen ongevaarlijke post, want de bewoners van verschillende Fiji-eilanden worden gevreesd vanwege hun kannibalisme.

Baker is niet de eerste zendeling die Fiji aandoet. Door het werk van William Cross en David Carghill heeft het Evangelie zich al verspreid, maar het binnenland van het eiland Viti Levu is nog niet bereikt. Baker besluit erheen te gaan om het licht van het Evangelie ook daar te laten schijnen. Moedig vertrekt hij in 1867 naar de onbekende stammen in de bergen. Hij wordt gewaarschuwd voorzichtig te zijn. Zelfs de plaatselijke bevolking wijst hem op de risico’s. Maar gedreven door zijn opdracht zet zendeling door.

Wat er daarna precies gebeurt, is niet duidelijk. Ervaart een van de belangrijkste stamleiders Bakers komst als een provocatie of bedreiging? Is er sprake van een misverstand? Of gebeurt er iets anders? Feit is dat Baker en zijn negen helpers –Fijiërs– worden aangevallen, gedood en opgegeten.

Hun dood is een slag voor het zendingswerk in de regio, maar is later voor de bewoners van de eilanden van Fiji ook een extra aansporing om zelf veel aan zending te doen. Het werk van Baker en andere zendelingen in Fiji blijft namelijk niet ongezegend. Veel Fijiërs worden christen en zweren daarmee ook het kannibalisme af. Nog altijd neemt de methodistische kerk in Fiji een grote plaats in.

Het grote hoofdkwartier van de kerk in Fiji draagt niet voor niets de naam Thomas Baker Memorial Hall. Daar huizen onder meer het kerkelijk bureau en een theologische school.

In 2003 boden inwoners van het dorp waar Baker omkwam aan een achterachterkleinkind van Thomas Baker hun verontschuldigingen aan. Ook aan een afstammeling van een van de omgekomen Fijische hulpen.

Martelaren is een wekelijkse rubriek over mensen die leden en stierven vanwege hun christelijk geloof.