„Want U zult de rechtvaardige zegenen.” Immers, wat is de schade eigenlijk, wanneer de mensen op ons neerkijken, ja, de heel wereld ons veracht, maar wanneer de Heere der engelen ons prijst en huldigt als overwinnaar? Of omgekeerd: als Hij ons niet zou prijzen en allen die de aarde bewonen en de zeeën bevaren wel, dan zou ons dat toch van geen enkel nut zijn?

Laten we te allen tijde hierop letten, of Hij het Zelf is Die ons huldigt en ons een krans om ons hoofd doet. Want als dat gebeurt, zijn we het beste af van iedereen, ook als wij in armoede, ziekte en in de meest extreme omstandigheden verkeren. Want ook de zalige Job was de gelukkigste van iedereen, al zat hij op de mesthoop, was hij bedekt met zweren, zat hij onder het bloed van zijn wonden, zag hij talloze infectiehaarden met smerige maden in zijn lichaam uitbarsten en beleefde hij nog zulke afschuwelijke dingen, zoals dat zijn slaven op hem spuugden, zijn vrienden dat ook deden, zijn vijanden niet achterbleven, hij door zijn vrouw belaagd werd en hij terechtkwam in een situatie van gebrek, van honger en van werkelijk afschuwelijke ziekte.

Hoe kan dat? Omdat God hem zegende: Een onberispelijk mens, waarachtig, Godvruchtig en wijkend van alle kwaad. „HEERE, U hebt ons als met een schild van goedgunstigheid bekroond.”

_Johannes Chrysostomus,
aartsbisschop van Constantinopel

(”Psalm 5”, ca. 400)

Johannes Chrysostomus, vanwege zijn welsprekendheid ook wel Guldenmond genoemd, leefde van ca. 345 tot 14 september 407. Hij was aartsbisschop van Constantinopel van 398 tot 403 en een van de kerkvaders. De meditaties de komende tijd zijn genomen uit het ”Dagboek Vroege Kerk”, samengesteld door dr. M.A. van Willigen (2010).