Ruim twintig jaar geleden kwam de echtgenote van prins Rainier van Monaco (1923-2005) om bij een autoongeval. Op de een of andere manier bleef zij in het geheugen van veel mensen hangen. Vooral voor de oudere generatie was zij een stijlicoon. Haar positie is wel vergeleken met die van de Britse prinses Diana. Ook die bleef na haar dood een grote plaats innemen en een voorbeeld voor menig vrouw.

In (vrouwen)bladen wordt regelmatig teruggeblikt op haar leven, haar kledingkeuze, haar gezin en haar relatie met prins Rainier. De verhalen worden vaak afgedrukt met veel grote foto’s erbij: als een glamourprinses.

Bij Het Loo gaan ze in hetzelfde spoor: „Tot op de dag van vandaag wordt Grace Kelly bezongen in popliedjes en blogs, beschreven in biografieën en vormen haar tijdloze stijl en elegantie een inspirerend voorbeeld. De professionaliteit en betekenis van Grace Kelly als vorstelijk rolmodel en stijlicoon worden tot op heden weerspiegeld in de huidige generatie Europese prinsessen”, zo schrijven de organisatoren.

Prinses Grace –in Nederland vaak Gracia genoemd– was ook de eerste echte mediaprinses. Zij is betiteld als een van de „meest gefotografeerde vrouwen” van de twintigste eeuw. Door haar Amerikaanse afkomst en haar carrière als filmster wist zij wat de media waren en kon zij daar vrij ontspannen mee omgaan. Camera’s waren haar niet vreemd.

Zij werd (daarom) op de voet gevolgd door de media. De huwelijksdagen in april 1956 trokken honderden verslaggevers naar het ministaatje bij Zuid-Frankrijk. Nadien zou de belangstelling niet afnemen. Acteren mocht en wilde de prinses niet meer na haar huwelijk, maar regelmatig poseerde ze nog voor de fotocamera.

Voor prins Rainier was er maar één ding belangrijk: dat er kinderen zouden komen. Mocht dat niet het geval zijn, dan zou het vorstendom aan Frankrijk kunnen vervallen.

De kinderen kwamen er: Caroline in 1957, de huidige vorst Albert in 1958 en dochter Stéphanie in 1965. Regelmatig verschenen er foto’s van een gelukkig gezin in de media.

Hoe populair Grace ook mag zijn geweest, bij sommige vorstenhuizen –vooral het Engelse– werd op haar neergezien vanwege haar burgerlijke afkomst en verleden in de Amerikaanse filmindustrie. Het vorstendom Monaco heeft sowieso lang een tweederangspositie ingenomen. Voor nuchtere Europeanen lijkt het erop dat Grace en haar vorstenhuis nooit echt volwassen zijn geworden. Tot op de dag van vandaag. Ook nu nog verschijnen de leden van het Monegaskische vorstenhuis graag zij aan zij met film- en popsterren. Er is weinig veranderd.

Legende van prinses Gracia (Reformatorisch Dagblad, 13-09-2002)

Prinses Gracia overleden aan verwondingen (Reformatorisch Dagblad, 15-09-1982)

Zilveren bruiloft (Reformatorisch Dagblad, 16-04-1981)