Eerst was het vooral stil.

De media berichtten op 15 april over de ontvoering van schoolmeisjes in het noorden van Nigeria, maar het spatte niet van de voorpagina’s af. Het was het zoveelste incident in een lange reeks aanslagen door Boko Haram. Het weekend daarvoor kwamen bij diverse aanslagen in Nigera nog zeker 300 mensen om. De maandag daarop: nog eens 70. In die reeks kwam de ontvoering. Grote reuring bracht het niet.

Maar toen kwam de verwarring. Het Nigeriaanse leger meldde een paar dagen na de ontvoering dat er 107 meisjes waren bevrijd en nog maar 8 meisjes gevangen zouden zitten. Het bleek een onzinbericht. Een paar dagen later, nadat moeders zelf waren gaan tellen, steeg het aantal ontvoerde meisjes van 115 tot 234. Nog weer later kwam het aantal op 328, van wie er 54 hadden weten te ontsnappen. Daarmee blijven 276 meisjes nog in handen van Boko Haram.

Met de verwarring nam de publieke aandacht voor de verdwenen meisjes wereldwijd exponentieel toe. Er kwamen Twitteracties met slogans als ”Breng onze meisjes terug”. Michelle Obama ging zelfs met een bordje met die tekst op de foto. De Franse president Hollande wil nu een veiligheidstop over Boko Haram in Parijs organiseren. De terreurgroep staat ineens hoog op de internationale agenda.

Aan de ontvoering van de meisjes gingen intussen honderden slachtpartijen vooraf. Daarvan waren ook schoolkinderen het slachtoffer. Eind februari doodde Boko Haram zestig leerlingen op een school in het noorden van Nigeria. Zij konden niet meer worden teruggebracht, maar brede, internationale, verontwaardiging over Boko Haram bleef uit.

Het helpt wellicht dat de ontvoerde meisjes via hun ouders een gezicht in de media hebben gekregen. Zoals dat van Mary Dawa, moeder van de verdwenen 16-jarige Hawa Isha, „We zijn diep bezorgd”, zei ze dit weekend tegenover The New York Times. „Ik kan er nauwelijks van eten.” Ook waren er –summiere– getuigenissen van ontsnapte meisjes.

Op sociale media circuleren bovendien de namen van 177 van de ontvoerde meisjes. Ze zijn de wereld ingestuurd door een bekende Nigeriaanse predikant, Matthew Owajaiye. Ouders en politie waren helemaal niet blij mee met die actie, temeer omdat de lijst was uitgesplitst in christelijke en islamitische meisjes. Het maakt het Boko Haram bovendien gemakkelijker om losgeld te gaan vragen. De lijsten maken de zaak voor velen echter wel concreter.

De onduidelijkheid wordt er niet minder om. Om hoeveel meisjes gaat het nu, als er nog honderd naamloos zijn? Konden de ontsnapte meisjes niet meer vertellen over de verblijfplaats?

Er was intussen goed nieuws over de ontvoerde Nederlanders in het zuiden van Nigeria. De drie kwamen zaterdagavond vrij, na ruim een week te hebben vastgezeten. Nu de meisjes nog– maar daar spelen heel andere belangen.