What’s in a name, vragen de Engelsen zich af. Het antwoord: Niet alles, wel veel. Een naam zegt wie je bent, staat ergens voor, is een handelsmerk, zeker als die naam al jaren meegaat. Neem het Leger des Heils. Slechts weinig Nederlanders zullen zich niets bij deze naam kunnen voorstellen. De organisatie van drie keer s –soap, soup and salvation (zeep, soep en redding)– zal zich terdege bedenken voordat zij haar naam verandert.
Toch gebeurt het geregeld dat bekende organisaties en instellingen hun naam wijzigen, soms na jaren. Dat kan het gevolg zijn van een fusie, waarbij twee of meer partijen die met elkaar samengaan een nieuwe naam kiezen. Zo ontstond het Hoornbeeck College ooit uit een fusie van drie mbo-scholen: Sara Nevius, Trigland en à Brakel.
Het is een andere zaak als organisaties om inhoudelijke redenen hun naam veranderen. Dat is het geval bij de Gereformeerde Hogeschool (GH) in Zwolle. Deze hogeschool gaat na de zomervakantie verder onder de naam Viaa. Een belangrijke reden is de verbreding die de school achterliggende jaren heeft doorgemaakt.
Oorspronkelijk richtte de GH zich exclusief op de gereformeerd vrijgemaakte achterban. Maar het is al jaren bewust beleid om ook jongeren met een andere kerkelijke achtergrond te trekken, van algemeen christelijk tot reformatorisch. Het predicaat ”gereformeerde” in de naam blijkt daarbij een belemmering te zijn. Niet-gereformeerde jongeren menen soms bij voorbaat al dat de GH niets voor hen is.
De gang van zaken op de GH past bij de algemene trend in gereformeerd vrijgemaakte kring om de verbreding te zoeken. Andere organisaties in deze zuil, zoals het Nederlands Dagblad en vrijgemaakte (basis)scholen, doen dat ook. En het exclusief gereformeerde GPV ging jaren geleden al op in de veel bredere ChristenUnie.
Christelijke organisaties die hun naam veranderen, haasten zich nogal eens te zeggen dat het niet om een koerswijziging gaat. De praktijk bewijst soms anders. Als een koerswijziging nadrukkelijk niet aan de orde is, zal de organisatie of instelling dat zelf moeten laten zien. Ook hier geldt: geen woorden, maar daden.
Bij een naamswijziging is zorgvuldige communicatie van groot belang. Over de naamsverandering van VBOK naar Siriz ontstond destijds veel commotie, omdat de organisatie afstand leek te doen van haar prolife-imago. Velen in de achterban begrepen dat niet. De schade kon worden hersteld, maar dat kostte de nodige energie. Beter is het om problemen en misverstanden te voorkomen door vanaf het begin helder te zijn.
Critici zullen de GH verwijten dat het predicaat ”gereformeerd” wordt prijsgegeven ter wille van de nieuwe naam Viaa, die om een duidelijke uitleg vraagt. In de ondertitel blijft ‘Zwolle’ wel de naam Gereformeerde Hogeschool voeren. De vraag is echter hoe die toevoeging in de praktijk gaat functioneren.
De GH had ook kunnen kiezen voor een naam die direct duidelijk maakt om wat voor soort school het gaat. Dat heeft destijds de Christelijke Hogeschool Ede gedaan. Die naam is een helder publiek getuigenis. What’s in a name? Niet alles, wel veel.
