„Vrucht van de Geest overstijgt bekeringsverhaal”
SOMMELSDIJK – „De vrucht van de Geest is vergelijkbaar met een sinaasappel: het is één vrucht die uit meerdere partjes bestaat.” Dat zei ds. C. G. Vreugdenhil, predikant van de gereformeerde gemeente in Vlissingen, gisteravond op een bijeenkomst in Sommelsdijk.
Ds. Vreugenhil sprak in de hersteld hervormde Rehobôthkerk over ”De vruchten van de Geest”. De bijeenkomst was onderdeel van de cursus geestelijke vorming die de hersteld hervormde kerk van Sommelsdijk met de christelijke gereformeerde kerk in Middelharnis organiseert.
De predikant nam Galaten 5 als uitgangspunt voor zijn betoog. Hij wees de ongeveer 200 aanwezigen op het feit dat gesproken wordt van één vrucht van de Geest, en dat er toch negen vruchten worden genoemd. „Dat is net als met een sinaasappel: het is één vrucht die toch uit meerdere partjes bestaat. In iedere gelovige moet die vrucht in zijn totaliteit aanwezig zijn. Je kunt niet zeggen: er zijn negen mandarijntjes en als ik er nu zes heb, heb ik wel voldoende. Daarom gebruikte ik het beeld van de sinaasappel. Je hebt hem of je hebt hem niet. Het is alles of niets.”
Het tonen van de vrucht van de Geest is belangrijker dan het hebben van een bekeringsverhaal, zo vervolgde de predikant. „Het hangt niet van je bekeringsverhaal af of je zalig wordt. Sommigen kunnen van een mug een geestelijke olifant maken. Anderen hebben niet veel te vertellen, maar je ziet dat ze in hun leven het beeld van Christus vertonen. Wij moeten ons niet spiegelen aan iemand anders, maar aan Christus. En wie wordt er dan niet klein?”
Ds. Vreugdenhil benadrukte dat Gods genade en de menselijke verantwoordelijkheid samengaan. Hij stelde dat Galaten 5 erop wijst dat de vrucht van de Geest een gave is van God. Maar tegelijk, zo legde hij uit, zit in het beeld van de vrucht ook de gedachte van natuurlijke groei. „Om een vrucht te laten groeien, zijn bepaalde omstandigheden nodig om deze groei mogelijk te maken.” De predikant wees er in dit verband op dat de Bijbel aansporingen bevat die te maken hebben met de verantwoordelijkheid van de mens. Als voorbeeld noemde hij onder andere de tekst: „Oefen uzelf tot godzaligheid.” „Zoals sportlui zich inspannen om een bepaalde prestatie te bereiken, zo moeten wij onszelf oefe- nen in het dragen van vrucht. Dat is geen wetticisme, dat is evangelische heiligmaking.” Daarbij is volgens ds. Vreugden- hil het belangrijkste „een leven in voortdurende diepe afhankelijkheid van de Heere.”
Ds. Vreugdenhil ging uitvoerig in op liefde als vrucht van de Geest. Hij gaf aan dat in Galaten 5 de liefde voorop gaat omdat het de belangrijkste vrucht is van de Geest. „Een christen zonder liefde is geen christen. De hemel is een plaats die vervuld is van liefde. En die liefde is een voorbeeld van onze liefde voor elkaar.” Bijbelse liefde is volgens de predikant iets anders dan sympathie. „Het gaat om een houding die zich uit in onze daden.”
„Waar liefde is”, zo vervolgde ds. Vreugdenhil, „is ook blijdschap. Het diepste fundament van blijdschap is God Zelf. De dichter van Psalm 43 noemt God de „God der blijdschap mijner verheuging.” De predikant wees op hindernissen voor geestelijke blijdschap. „Iets wat veel voorkomt is bijvoorbeeld overbezorgdheid. Dan zitten we maar te tobben over morgen en overmorgen. Maar de Heere zegt: Wees niet bezorgd.”
Als voorbeelden van andere hindernissen noemde hij het vasthouden aan bepaalde zonden en het verkeerd reageren op kastijdingen van de Heere.
