Dit zei R. Bakker, proponent binnen de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland, zaterdag tijdens de jaarlijkse Mbumazendingsdag in Urk. De bijeenkomst, in de oud gereformeerde Jachin en Boazkerk, trok zo’n 1100 belangstellenden.

Proponent Bakker mediteerde ’s morgens aan de hand van Openbaring 1:10 en 11 over ”De zendingsbrieven van Paulus aan de zeven gemeenten die in Azië zijn”. Hij werkte dit thema uit in vier punten die de zeven brieven volgens hem gemeenschappelijk hebben: ”Ik weet uw werken”; ”Die oren heeft om te horen, die hore”; ”Die overwint” en ”Elke gemeente krijgt een belofte”.

In verband met het eerste punt merkte proponent Bakker op dat de mens sinds de zondeval van God vervreemd is. Naar aanleiding van het tweede wees hij op de mogelijkheid dat mensen op het zendingsveld trouwe kerkgangers in Nederland straks voorgaan in het Koninkrijk van God. „Dat zal toch wat zijn – als arme zwarte zendingskinderen, die wél gehoord zullen hebben, ons voor zullen gaan!”

„Die overwint...” „Dat betekent dat er een strijd aan voorafgegaan is”, aldus de proponent uit Urk. Hij wees op de strijd die er kan zijn voor de kerk in Afrika. Maar ook in Nederland kan geestelijke strijd ervaren worden. In dat verband noemde hij de vraag of de Heere wel met iemand begonnen is. „Wilt u weten of u de goede strijd des geloofs strijdt? Zie dan op het einde van Johannes. Waar brengt hem die strijd? Aan de voeten van Jezus.”

Proponent Bakker: „Smeek de Heere: Bekeer mij, zoals Gij al Uw volk bekeert. Want die volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.”

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente te Scherpenzeel, sprak over Openbaring 6:2, over de Ruiter op het witte paard. Hij stond erbij stil dat in Openbaring 6 van vier paarden wordt gesproken, elk met een verschillende kleur: wit, rood, zwart, vaal.

De predikant legde uit dat het rode paard staat voor de vervolging van de kerk. Het zwarte ziet op hongersnood. Het vale paard staat volgens hem voor de dood. „Dat vale paard, vrienden, ontmoeten wij allemaal een keer. Dat besef, dat wij sterven moeten, en God ontmoeten, dat mag wel recht wegen op iedere dominee en iedere zendeling.”

Ds. Verschuure wees erop dat de zendingsopdracht niet alleen in Afrika ligt. „Dan is dat eigenlijk de nood die elke vader en elke moeder, elke meester en elke juffrouw zou moeten kennen. Want wij zijn allen op reis naar die grote en nimmer eindigende eeuwigheid.”

Het witte paard gaat het rode, zwarte en vale paard echter voor, vervolgde hij zijn toespraak. „Een wit paard is een beeld van de overwinning. O, die gezegende Ruiter op het witte paard, Die is bezig om Zijn Kerk te vergaderen. En dat doet Hij door vijanden met God te verzoenen. Mag ik u eens vragen: Hebt u al eens ontdekt dat u een vijand bent? Dan heb ik vanmorgen een boodschap niet voor vrienden, maar voor vijanden. Want vijanden worden nog neergeveld op het slagveld van vrije genade. Weet u of u doorwond bent geworden?”

Zulke mensen, zo zei hij, zijn God kwijt. „Zij schreeuwen naar God, voor zichzelf, voor hun naasten veraf en dichtbij.”

Zaterdagmiddag sprak ds. H. Zweistra, hersteld hervormd predikant te Nederhemert, over Handelingen 9:15: „Deze is mij een uitverkoren vat...” Ds. T. Klok, predikant van de oud gereformeerde gemeente te Urk, sprak tot slot over Jesaja 40:6 en 7.

J. Kaptijn uit Urk vertelde een verhaal voor de jeugd. Een zendeling, die werkzaam was onder de Eskimo’s, kwam op een van zijn tochten naar afgelegen dorpjes in een zware storm terecht. Hij werd op wonderlijke wijze door de Heere gered.