Van Israëls sjofar tot laatste bazuin
Op een modderig bouwterrein aan de rand van nieuwbouwwijk De Maten in Kampen klonk in het voorjaar van 1997 muziek. Trompetgeschal zette het slaan van de eerste paal van een kerkgebouw luister bij. Inmiddels is de Bazuinkerk in de muziekbuurt een begrip.
Wie vanaf de Orkestlaan de Cello in rijdt, kan de Bazuinkerk, met een moderne torenspits, niet missen. Het glaswerk in de voorgevel weerspiegelt de fontein in de vijver tegenover de kerk, evenals de toren met klok op de aula van de algemene begraafplaats.
Tot 1998 kwamen alle gereformeerden vrijgemaakt in Kampen op zondag samen in de Eudokiakerk, waar dubbele diensten werden gehouden. Nu kerkt Kampen-Noord in Eudokia, en -Zuid in de Bazuin, legt gemeentelid W. Meijer uit.
De naam Bazuinkerk past niet alleen goed in de muziekbuurt, maar heeft ook een Bijbelse achtergrond, zegt de oud-ouderling. In een boekje dat bij de ingebruikneming van de kerk in 1998 verscheen, schreef ds. H. J. J. Feenstra met een verwijzing naar Joël 2 dat de sjofar, ofwel de bazuin, klonk om op te roepen tot samenkomsten en om de start aan te geven van Israëls gedenkdagen. Ook wees hij op de laatste bazuin in het boek Openbaring, die het laatste oordeel aankondigt.
Eens zullen de graven opengaan, zegt Meijer. Die gedachte geeft de naam van de kerk pal tegenover de begraafplaats een extra dimensie. Meer dan eens trekt er vanuit de Bazuinkerk, die naast een mortuarium staat, een rouwstoet naar de dodenakker.
Intussen gaan de kerkdeuren elke zondag open. „Ik spreek de wens en de hoop uit”, schreef ds. Feenstra bij de opening, „dat alles waarvoor de Bazuinkerk gebruikt zal worden, oproept tot en meewerkt aan het kennen en dienen van onze grote God, die (…) een keer komt om levenden en doden voor zich te roepen.”
Dit is de vijfde aflevering in een serie over kerken met een opvallende naam. Morgen het slot: de Anatothkerk in Oud-Beijerland.
