In het grasveld voor de kerk van de gereformeerde gemeente in Nederland in Goes staat een gemetseld muurtje met daarin de naam van de kerk: Koningskerk. Gemeentelid M. Weststrate: „Deze naam zouden wij zelf nooit bedacht hebben.”

De gereformeerde gemeente in Nederland in Goes huurde al lange tijd van de gereformeerd vrijgemaakten de Koningskerk aan de Nassaulaan. Toen deze kerk in 1983 te koop kwam, werd de gereformeerde gemeente in Nederland de nieuwe eigenaar.

„Voor ons was de naam Koningskerk wat al te optochtelijk”, zegt Weststrate. „Maar het gebouw stond in de wijde omtrek nu eenmaal bekend als Koningskerk. Het was een begrip. En we vonden het toch ook wel weer erg bruut om het gemetselde muurtje met de naam erin te slopen.”

De vrijgemaakten betrokken deze kerk in 1971. Er lag een aantal motieven aan de naam Koningskerk ten grondslag. Men verwees naar Christus als het Hoofd van de kerk, als Koning van de kerk. De gemeente beleed geheel, zowel geestelijk als stoffelijk, van Hem afhankelijk te zijn. Van deze Koning had men de kerk gekregen. Hij had alle arbeid willen zegenen en Hij was dus deze naam waard. Van Hem werd gesproken in artikel 27 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis: „Christus is een eeuwige Koning, Dewelke zonder onderdanen niet zijn kan.”

De naam paste ook goed in de buurt, vonden de vrijgemaakten. In de wijk bevonden zich al meer vaderlandse namen, zoals Nassaulaan, Mauritsstraat en Dillenburglaan.

Stil ligt de kerkzaal te wachten op komende zondag. Ruim 250 mensen kunnen hier een plaats vinden. Meestal zit het behoorlijk vol, zegt Weststrate. De ene zondag per jaar dat er een predikant in Goes voorgaat, puilt het echt uit. Weststrate: „Naar Zeeuws gebruik worden er elke zondag drie diensten gehouden: ’s morgens, ’s middags en ’s avonds.”

Komende woensdag deel 4: de Magnalia Dei-kerk in Groningen.