„Het opruimen van het puin is in Haïti nog in volle gang. Professionele bedrijven doen het grote sloopwerk. Mensen uit de kampen en huiseigenaren hakken het puin in kleine stukken en scheppen dit op vracht­wagens. De inschatting is dat het met dit tempo nog drie jaar gaat duren voordat het puin volledig is opgeruimd.

De overheid wil niet dat er weer gebouwd wordt op hellingen die kwetsbaar zijn voor natuurrampen of overstromingen. Tijdens de realisatie van een nieuw stadcentrum moeten mensen tijdelijk worden opgevangen in tentenkampen buiten de stad. Dit is een goed plan, maar de mensen willen niets liever dan terugkeren naar hun vertrouwde omgeving. We zien dan ook tenten en golfplaten huisjes verrijzen. Sommige onderkomens staan op risicovolle plaatsen.

Bij het bezoek aan het tentenkamp Jacquet Toto blijkt dat 30 procent van de kinderen is ondervoed. Er komen schurft, malaria en tyfus voor. Ook hebben kinderen last van diarree, waardoor uitdroging kan ontstaan.

In het kamp is de hulp­verlening goed aanwezig, maar desondanks krijgt maar 50 procent van de kinderen onderwijs buiten het kamp. De overheid is bang dat de gezinnen het tentenkamp niet zullen verlaten als er te veel voorzieningen zijn. De uitweg lijkt mij toch tijdelijke huisvesting met de nodige voorzieningen aan de rand van de stad.

Als we op weg gaan naar een volgend project, worden we plotseling geëscorteerd door twee politieauto’s en open pick-ups, waarop vijftien agenten zitten met geweren in de aanslag. We rijden naar de meest onveilige sloppenwijk van Haïti, Cité Soleil. Veel bendes en criminelen die bij de aard­beving uit de gevangenis zijn ontsnapt, maken er de straat onveilig. We zien open riolen, ruiken stank en proeven de wat dreigende sfeer die in de steegjes hangt. Plotseling zien we tientallen werkers die riolen schoon­maken. De hulporganisaties huren hen in om de wijk leefbaarder te maken.

Maandag vertrekken we alweer. We zijn getuige geweest van de bizarre gevolgen van een aardbeving. Inmiddels zitten er ruim 1 miljoen mensen in hete tentenkampen te wachten op nieuw onderdak. De Nederlandse overheid heeft 41 miljoen euro toegezegd voor noodhulp, maar ik zal aanbevelen om ook tijdens de wederopbouw betrokken te blijven met onze kennis van landbouw, watermanagement en het duurzaam omgaan met de natuur. Ook zou het Nederlandse bedrijfsleven het midden- en kleinbedrijf in Haïti kunnen ondersteunen.

Het is nu de tijd om Haïti te helpen een nieuwe start te maken en met name jongeren hoop te geven op een loopbaan, niet in de Verenigde Staten, maar in hun geboorteland.”