Met een zekere afgunst van collega’s had ondernemer Marcel Rijken wel rekening gehouden toen hij in het voorjaar van 2007 via internet in autobanden begon te handelen. Knok voor je boterham en bied je branchegenoot de ruimte; dat was zijn devies. Toch moest de ondernemer slikken toen een van zijn concurrenten in juli 2007 de aanval opende op zijn pas begonnen internetonderneming. De medespeler had hem een loer gedraaid; dat stond voor Rijken vast.

Wie via internet banden wil verkopen, moet beschikken over een slimme domeinnaam. De naam die Rijken in april 2007 op naam van zijn bedrijf registreerde, was goed uitgekiend: bandenwinkel.nl. Ook de volgende zet was prima gepland: het inschrijven van de handelsnaam bandenwinkel.nl in het handelsregister. Rijken deed dat op 15 mei.

De derde en laatste voorbereidingshandeling betrof het reclame maken. Op 2 juli 2007 schreef Rijken als bandenwinkel.nl zo’n 955 bedrijven aan. Klanten konden via zijn site banden bestellen en die vervolgens bij een van deze bedrijven ophalen en laten monteren. Niet lang daarna liep de bandenverkoop als een trein.

Toen begon de ellende. Sinds 10 juli 2007 bestond naast bandenwinkel.nl opeens ook de domeinnaam debandenwinkel.nl, zo ontdekte een gealarmeerde Rijken spoedig. Toeval bleek dat allerminst te zijn. Deze nieuwe domeinnaam hoorde namelijk toe aan De Bandengids BV, een directe concurrent van Rijken. Debandenwinkel.nl was overduidelijk niet zomaar geactiveerd; via deze site leidde Rijkens kwelgeest bezoekers regelrecht naar de al langer bestaande website bandengids.nl van zijn eigen bedrijf, De Bandengids BV.

Inbreuk op de handelsnaamwet, oordeelde Rijkens advocaat die De Bandengids BV sommeerde het gebruik van de misleidende domeinnaam debandenwinkel.nl per direct te staken. Toen dat niet hielp, greep hij naar een krachtiger middel, het kort geding. „Wie verwacht nu dat er achter bandenwinkel.nl en debandenwinkel.nl twee verschillende bedrijven zitten”, klaagt de raadsman tegenover de Haagse kortgedingrechter Chr. A. Hensen. „Mijn cliënt heeft tonnen aan sponsoring uitgegeven. Via debandenwinkel.nl lift De Bandengids BV gratis mee op het succes van bandenwinkel.nl.”

De advocaat van De Bandengids heeft een andere lezing. „Voor De Bandengids BV is debandenwinkel.nl geen handelsnaam, alleen een domeinnaam met behulp waarvan het bedrijf zijn waren wil etaleren. Natuurlijk liggen bandenwinkel.nl en debandenwinkel.nl dicht bij elkaar, maar daar is niets bijzonders aan. Als Rijken zijn zaak had gerund vanaf het adres Zwolsestraat 13 in Den Haag en De Bandengids BV zou op Zwolsestraat 13D een onderneming hebben geopend was er toch ook niets aan de hand geweest?”

Kortgedingrechters zijn geen juridisch adviseurs die kijvende partijen moeten voorlichten over de gevolgen van hun handelen. Rechter Hensen buigt zich desondanks voorover naar de directeur van De Bandengids BV. „Uw advocaat heeft u ongetwijfeld op de Handelsnaamwet gewezen. Als iemand de handelsnaam bandenwinkel laat inschrijven, heeft hij automatisch recht op debandenwinkel, hetbandenwinkeltje en noem maar op. Doordat u bezoekers vanaf debandenwinkel.nl regelrecht doorleidt naar bandengids.nl gebruikt u debandenwinkel wel degelijk als handelsnaam”, vervolgt hij. Dan: „U dreigt dure fouten te maken. Als u wacht tot de uitspraak, loopt de eisende partij twee weken omzet mis en zal hij u in een nieuwe procedure verplichten tot winstafdracht.”

De ondernemer verlaat de rechtszaal en begint op de trappen van het paleis van justitie paniekerig te bellen: „Haal die site onmiddellijk uit de lucht.” Voor de geplaagde Rijken gloort de overwinning. Twee weken later is hij de koning te rijk: de rechter vonnist een dwangsom van 5000 euro voor elke dag dat De Bandengids BV handelsnaam en domeinnaam debandenwinkel nog langer gebruikt.