Een invasie die niet alleen een eind maakte aan het dictatoriale regime van Saddam Hussein, maar die volgens de president ook de basis legde „voor een brede Arabische opstand tegen de duistere ideologie van Osama bin Laden.” Bush repte met geen woord over Iraakse massavernietigingswapens die het officiële argument vormden om Irak binnen te vallen, maar die na de inval onvindbaar bleken. „En al-Qaida’s Iraakse tak is een creatie van de oorlog daar; al-Qaida was niet aanwezig en speelde geen rol in het Irak van Saddam Hussein”, aldus Jon Alterman van het Center for Stategic and International Studies in Washington (DC). Hij noemde Bush’ optie op de oorlog „wel erg tendentieus.”

De oorlog heeft tienduizenden slachtoffers geëist onder de Irakezen. Aan Amerikaanse kant zijn er 4000 militairen omgekomen en 29.000 gewond geraakt. De financiële kosten van de oorlog bedragen tot nu toe 500 miljard dollar. Amerika heeft momenteel 158.000 militairen in Irak. Tegen de zomer zullen dat er 140.000 zijn, maar verder zal dat aantal niet dalen als het aan Bush ligt. „Een verdere terugtrekking zou al-Qaida alleen maar aanmoedigen aanvallen te organiseren zoals wij die in september 2001 gezien hebben”, aldus Bush.

De president legde opnieuw een verband tussen de oorlog in Irak en de septemberaanslagen in de VS in 2001. Een verband dat er niet was volgens een onderzoek van de Senaat, het onderzoek van de speciale onafhankelijke septembercommissie en een recent onderzoek van het ministerie van Defensie. „De president legt verbanden die er niet waren en leeft wat Irak betreft in een complete fantasiewereld”, meende Democratisch senator Charles Schumer in een reactie op de rede van Bush.

Volgens de laatste opiniepeilingen denkt een meerderheid van de Amerikanen dat de VS nooit aan de invasie hadden moeten beginnen. Maar nu men er eenmaal is, denkt ongeveer 50 procent „dat er een bescheiden mogelijkheid is dat Irak zich tot een democratie ontwikkelt.” In verschillende steden werd gisteren tegen de Irakinvasie gedemonstreerd, zoals in Washington, New York en San Francisco. Het aantal deelnemers liep daarbij eerder in de honderden dan in de duizenden waarop de organisatoren hadden gehoopt.