MARIENBERG - Het kerkverband van de zogenoemde nieuwe vrijgemaakten noemt zich voortaan ”De Gereformeerde Kerken in Nederland”.
De synode besloot de naam De Gereformeerde Kerken in Nederland aan te nemen. „Onze kerken”, zo schrijft Bruinius, „zijn principieel de voortzetting van de Gereformeerde Kerken in Nederland. De rechtstreekse voortzetting van de Gereformeerde Kerken zoals die er waren na de grote Reformatie in de zestiende eeuw. En zoals de Here die kerken bewaarde door Afscheiding, Doleantie, Vereniging en Vrijmaking en ten slotte door onze nieuwe vrijmaking tot op vandaag. In het licht van Gods Woord en de geschiedenis van de Kerk komt de naam Gereformeerde Kerken ons toe en daar moeten we geen afstand van doen.”
De synode besloot verder om plaatselijke gemeenten met ”De Gereformeerde Kerk te …” aan te duiden en daarbij ook het woordje „de” met een hoofdletter te schrijven. Om verwarring met andere kerkverbanden te voorkomen -plaatselijke kerken binnen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) noemen zich ook ”Gereformeerde Kerk”- kan „zo nodig” de postale aanduiding „hersteld” worden gebruikt. Bruinius: „Het wordt dus ”De Gereformeerde Kerk (hersteld) te…” Veel andere mogelijke toevoegingen, zoals bijvoorbeeld vrij of voortgezet, zijn al in gebruik.”
Prof. mr. F. T. Oldenhuis, bijzonder hoogleraar religie en recht aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG), stelde recent in deze krant dat de zogenoemde nieuwe vrijgemaakten hun kerkverband niet de naam Gereformeerde Kerken in Nederland mogen geven. Als reden voerde hij aan dat geen enkele plaatselijke kerk zich sinds het najaar van 2003 -het begin van de „nieuwe vrijmaking”- als geheel heeft losgemaakt van de GKV. Het waren individuele leden die de band met de plaatselijke kerk verbraken.
De generale synode van de GKV besloot in juni vorig jaar officieel de naam Gereformeerde Kerken in Nederland te blijven voeren. Doorgaans wordt evenwel de toevoeging „vrijgemaakt” gebruikt om dit kerkverband te onderscheiden van de Gereformeerde Kerken in Nederland - waarvan in 1944 tienduizenden leden zich „vrijmaakten.”
De Gereformeerde Kerken in Nederland gingen als landelijk kerkverband per 1 mei 2004 op in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Plaatselijk houden gereformeerde kerken, die landelijk dus tot de PKN behoren, echter het recht zich gereformeerde kerk te noemen, omdat de Protestantse Kerk behalve protestantse gemeenten, hervormde gemeenten en lutherse gemeenten ook gereformeerde kerken kent.
Omdat ook de nieuwe vrijgemaakten zich nu officieel De Gereformeerde Kerken in Nederland noemen, kunnen er in theorie dus plaatselijk vier soorten gereformeerde kerken naast elkaar voorkomen: een gereformeerde kerk binnen de PKN, een gereformeerde kerk „vrijgemaakt”, een gereformeerde kerk (hersteld) en een „voortgezette” gereformeerde kerk.
Het blad Reformanda wordt het officiële orgaan van het nieuw-vrijgemaakte kerkverband. De synode besloot het blad over te nemen, inclusief „redactie, contact met de drukker en resterend kapitaal.”
Deputaten-curatoren zullen toezicht houden op de inhoud van Reformanda. „In de praktijk zullen er misschien wat rubrieken aangepast moeten worden, maar de verwachting is dat de inhoud van het blad niet echt zal veranderen.”
De beslissing over een nieuwe naam stelde de synode uit tot de volgende vergadering, op 15 april.
De Gereformeerde Kerken in Nederland tellen ongeveer 1250 leden, verdeeld over acht gemeenten. Dr. S. De Marie uit Zwolle is de enige predikant in actieve dienst.
Naam
Nieuwe naam is ”De Gereformeerde Kerken in Nederland”.
Plaatselijke kerk krijgt „zo nodig” nadere aanduiding ”hersteld”.
Reformanda wordt het officiële orgaan van het kerkverband.
