Op 29 juni vierde Van Andel–Schipper haar 115e verjaardag. De in 1890 in Smilde geboren Hendrikje was sinds 26 september 2003 de oudste Nederlander ooit. Sinds 29 mei 2004 was zij officieel de oudste mens ter wereld. De afgelopen jaren waren haar verjaardagen een mediaspektakel. Naast een bezoek van koningin Beatrix op de dag dat ze Nederlands oudste werd, kreeg ze op haar laatste twee verjaardagen een delegatie van Ajax op de koffie. Ze was de oudste fan van de voetbalclub en van het koningshuis.

Bij haar geboorte, die iets vroeger kwam dan verwacht, zei haar moeder nog dat ze niet levensvatbaar was met haar drie pond. De Hoogeveense zei zelf dat niet roken, niet te veel drinken en in beweging blijven de manier is om op gezonde manier zo oud te worden. Ze vond het zelf niet zo’n prestatie. „Ik haal adem en meer niet".

Van Andel–Schipper ging in totaal één dag naar school, zodat ze daar geen infecties kon oplopen. Ze trouwde in 1939 met de liefde van haar leven, Dick van Andel. Hij overleed twintig jaar later. Zij kregen geen kinderen.

Volgens J. Beijering, directeur van het verzorgingshuis Westerkim, heeft Van Andel–Schipper de titel niet als last ervaren. „Ze heeft mij nog laten weten dat ze het heel fijn heeft gevonden de oudste mens ter wereld te zijn geweest, en dat ze terugkeek op een heel fijn leven".

Onmiddellijk na haar dood is het lichaam van de Hoogeveense naar de Rijksuniversiteit Groningen overgebracht. Al meer dan dertig jaar geleden stelde zij haar lichaam ter beschikking aan de wetenschap. Hersenonderzoeker G. Holstege wil met de overledene aantonen dat ouderdom niet automatisch leidt tot ziektes als Parkinson en Alzheimer. Nooit eerder kregen onderzoekers zo’n oud lichaam onder het mes. Vooral haar hart, nieren en hersenen kunnen rekenen op grote belangstelling.

De hoogbejaarde was bijna blind maar mankeerde verder niets. Stomverbaasd was de hoogleraar over haar goede geheugen en bovengemiddelde intelligentie. Ook was Holstege diep onder de indruk van haar goede gezondheid, ideale bloeddruk en regelmatige hartslag. Tot haar 106e levensjaar woonde de hoogbejaarde in een flatje in Hoogeveen op zichzelf, tot visuele problemen haar dwongen tot verhuizing naar een woning met begeleiding.

Aan De Westerkim was niet te zien dat de oudste mens ter wereld is overleden. Geen halfstok gehesen vlaggen, geen binnengebrachte bloemen. Volgens de directeur van het verzorgingshuis wilde zij zelf geen poespas na haar overlijden. „Zoals Hendrikje zelf zei: ’Het grote Bestuur heeft bepaald: het zit erop’".

De gemeente Hoogeveen vernoemt nog wel een straat naar haar. Van Andel–Schipper was al ereburger van de stad. Ter gelegenheid van haar 115e verjaardag, werd de straat waar zij in het verzorgingshuis woonde, al tijdelijk naar haar vernoemd. Voor de permanente Hendrikje van Andel–Schipperstraat moet nog een locatie worden gevonden.

Haar medebewoners reageerden nuchter op de dood van de oudste wereldbewoonster. „Wij vroegen ons op de verjaardagen van Hendrikje telkens af of dit de laatste zou zijn. Toen ze 114 werd, zei ze al dat het nu wel genoeg was geweest. Ze heeft hier nog een jaartje aan vastgeplakt. Het houdt een keertje op".