In de hal van de school is een herdenkingsplek ingericht. Op een tafel met goudgele kleden staan portretjes van drie jongens met kortgeknipte koppies. Het zijn Max, Bram en Pim. Ze waren acht, zes en drie jaar oud. Zaterdag schoot vader Nijhoff de jongens in hun slaap dood.

De oudste jongens waren leerlingen van de Montessorischool. Max, de jongste, ging twee middagen in de week naar de peuterspeelzaal. Bram en Pim zaten in een combinatieklas 3 en 4.

Hun moeder kwam ze iedere dag brengen en halen, aldus directeur Schaefer. „Als de vader geen dienst had, kwam hij ook wel eens. De ouders waren zeer betrokken bij de school. Bij activiteiten konden we altijd een beroep op hen doen.”

Het was maandag nog niet duidelijk waarom de 46-jarige hoofdagent in de nacht van vrijdag op zaterdag zijn drie kinderen, zijn vrouw en zichzelf heeft doodgeschoten. Terwijl Hilversum vol verbijstering rouwde, liet de politie weten nog zeker twee dagen bezig te zijn met het onderzoek.

Directeur Schaefer van de Montessorischool stond maandagmiddag in een schoollokaal de pers te woord. „Voor ons is het net zo’n raadsel als voor iedereen.”

Zaterdagmiddag hoorde ze van een collega van het drama bij de familie Nijhoff van de Hilvertsweg. Binnen twee uur waren alle 32 teamleden op school om met elkaar te praten. „We besloten om alle ouders zelf te bellen.”

De Hilversumse Montessorischool telt 340 leerlingen en 65 peuters uit 231 gezinnen. Zaterdag en zondag werden alle ouders bereikt. „Zij moesten het hun kinderen vertellen. Wij waren niet de boodschapper.”

Extra complicatie is dat er nog een familie Nijhoff op school is, de broer van de politieman die zijn gezin vermoordde. „Voor het nichtje van de omgekomen broertjes is er extra zorg.”

De leerlingen waren maandagmorgen van 08.30 tot 10.30 uur op school. Daarna mochten ze met hun ouders mee naar huis. „Er was veel verdriet”, aldus directeur Schaefer. „Opvallend om te zien was dat kinderen daar heel anders mee omgingen dan de volwassenen.”

Per klas waren er twee leerkrachten en een ouder die de medeouders opvingen. In kringgesprekken werd ruimte gegeven aan alle vragen over het drama.

Dinsdagmorgen gingen de lessen op de Montessorischool-Zuid weer van start. Voorzover dat tenminste mogelijk is. „Als de kinderen aangeven te willen spelen of naar de hei te gaan, mag dat. Het verwerken kan nog dagen, zo niet weken duren.”

In de herdenkingshoek branden waxinelichtjes. Medeleerlingen maakten tekeningen voor de drie overleden broertjes. „Kusjes nu niet meer”, schrijft Felice erbij. Johanne zet bij haar tekening: „Voor Pim, Bram, Max, José en de vader.”

Onder de foto’s liggen werkjes van de jongens: een stuk klei met een hamer van Max, een schrijfopdracht van Bram en een rekenschrift van Pim. De juf heeft er in groen iets bij gezet: Goed zo!