Hoe brekebeen Faber Wilders’ pr-machine laat haperen
„Als ik iets niet wil tekenen, dan teken ik niet.” Asielminister Faber weigerde vorige week de voordracht van vijf asielvrijwilligers voor een koninklijke onderscheiding goed te keuren. Toen de Tweede Kamer haar daarvoor op het matje riep, kwam ze niet veel verder dan het eindeloos herhalen van die zin.

Het dieptepunt was bereikt toen VVD’er Thierry Aartsen de minister vergeleek met een dreinende peuter. Een dag later deed SGP-leider Chris Stoffer het nog eens dunnetjes over: hij waarschuwde premier Schoof indringend dat het kabinet niet bekend moest gaan staan als het kabinet van de nietsigheid. Er is werk aan de winkel, luidde zijn boodschap kortom.
Wie is Marjolein Faber eigenlijk en hoe kwam zij op de ministerspost terecht? „Wilders is haar grote inspiratiebron”, zegt politiek redacteur Jakko Gunst in de podcast Bellen met Den Haag. „Faber werd pas politiek actief, nadat hij de PVV had opgericht.”
Jakko schetst hoe Faber politiek opereerde in de verschillende rollen die ze voor de PVV vervulde: als lijsttrekker in de Provinciale Staten van Gelderland, als fractievoorzitter in de Eerste Kamer en –kortstondig– als justitiewoordvoerder in de Tweede Kamer. Kenmerkend is haar wantrouwende houding ten opzichte van bestuurders. „Voor complexe bestuurlijke problemen, stelde zij vaak simpele rechttoe rechtaan oplossingen voor”, laat Jakko aan de hand van voorbeelden zien.
Is zij na haar zwakke optredens van vorige week nog te handhaven? Jakko: „Wat je op z’n minst kunt zeggen is dat Wilders’ pr-machine door haar toedoen flink begint te haperen. Als ze haar asielwetten straks net zo gebrekkig onderbouwt als haar lintjesbesluiten werpt ze daarmee een behoorlijke blokkade op voor partijen als CDA en SGP om daarmee in te stemmen. Nog zo’n lachwekkend optreden moet voor Wilders een nachtmerrie zijn.”