Van de respondenten zegt 43 procent niet te weten waar ongewenst gedrag kan worden gemeld. Volgens Ipsos wordt van dit soort gedrag dan ook nauwelijks officieel melding gemaakt. Dat betekent niet dat slachtoffers niet over hun ervaring praten: ongeveer tweederde neemt daarover iemand in vertrouwen, vaak een vriend of vriendin.

De meeste slachtoffers van seksueel grensoverschrijdend gedrag hadden last van ongewenste seksueel getinte opmerkingen, vragen of flirterige ‘grappen’. Bijna een op de vijf van de slachtoffers in het onderzoek zegt op school of op de opleiding aangerand te zijn, dus ongewenst aangeraakt of betast. Veel slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag zeggen dat ze door hun ervaringen kampen met gevoelens van schaamte, angst of onzekerheid. Ook passen sommigen hun gedrag aan. Zo zegt een deelnemer die ongewenste opmerkingen kreeg over haar rondingen dat ze zich daarna probeerde te verbergen in ruime kleding. „Toen dit niet werkte ging ik minder en minder eten en ontwikkelde ik een eetstoornis.”

Behalve de meisjes en jonge vrouwen die zeggen slachtoffer te zijn geweest van ongewenst gedrag, is er ook een groep die aangeeft daarover te twijfelen. Het gaat om bijna een op de tien deelnemers aan het onderzoek. Zij zeggen dat ze niet zeker weten of hun ervaring onder grensoverschrijdend seksueel gedrag valt, omdat ze het gedrag bijvoorbeeld niet heel heftig vonden of omdat ze denken dat de persoon in kwestie geen verkeerde intenties had. „Ik heb het misschien verkeerd opgevat”, zegt een van de respondenten.

Volgens directeur Garance Reus-Deelder van Plan International in Nederland heeft ongewenst seksueel gedrag ingrijpende gevolgen voor de mentale gezondheid en de schoolprestaties van meisjes en jonge vrouwen. „Onderwijs is een krachtig middel om kansengelijkheid te vergroten, maar ongewenst seksueel gedrag ondermijnt juist de kansen voor meisjes. Dit is onacceptabel.”