Israëlische supporters van een voetbalclub uit Tel Aviv die een wedstrijd hadden gespeeld in Amsterdam, waren aangevallen en afgetuigd door jongeren die de zaak van de Palestijnen zeiden te ondersteunen. De zaak werd vanuit Israël zo hoog opgespeeld dat er zelfs een minister uit het kabinet van premier Netanyahu naar Nederland vloog voor overleg.

Ook de reacties uit de Nederlandse politiek waren niet mals. De rellen werden door sommige politici toegeschreven aan de mislukte integratie in de maatschappij van voornamelijk jongeren met een Arabische achtergrond. En zelfs burgemeester Halsema sprak, in eerste instantie, over een pogrom. Terwijl sommige politici uit het linkerspectrum juist weer betoogden dat je niet alles direct moet labelen als antisemitisme.

Nu de emotionele stofwolken zijn opgetrokken, is het tijd om de heftige meningen van november tegen het licht van de realiteit te houden.  En dan valt in de eerste plaats op dat de rellen inderdaad ernstig waren. Werd er eerst gesproken over tientallen relschoppers, inmiddels wordt gesproken over meer dan 120 verdachten die in beeld zijn.

Meningen kunnen leiden tot gevoelens, maar nooit tot feiten

Dat de Amsterdamse relschoppers alleen op zouden willen komen voor de positie van de Gazanen en geen antisemitische bedoelingen hadden, wordt gelogenstraft door tal van verklaringen. Dat er niet één supporter van Maccabi ook maar iets verkeerd gedaan zou hebben, wordt gelogenstraft door het feit dat er een tiental verdachten in beeld zijn. Dat de rechterlijke macht vervolgens geen straffen zou durven opleggen en de echte waarheid over de intentie van de relschoppers zou willen wegdrukken, wordt gelogenstraft door de straffen die zijn opgelegd en door de verklaringen die nu naar buiten komen.

Kortom: de afhandeling van de gruwelijke incidenten van november vorig jaar zijn een spiegel voor tal van groepen in de samenleving. Ze zijn ook een oproep om de feiten te laten spreken en niet gevoelens en meningen. Want meningen leiden tot gevoelens of omgekeerd, maar nooit tot feiten. Vanuit de feiten een mening vormen en op grond daarvan optreden, blijft de enige manier om een steeds verder polariserende samenleving bij elkaar te houden.

Daarbij: laat de samenleving zich nooit in slaap laten wiegen door de gedachte dat het met het antisemitisme in Nederland wel meevalt. Wie dat nog steeds denkt, zou verplicht moeten worden om alle rechtszaken in deze kwestie van minuut tot minuut te volgen.