Romy en Marlous werden in hun woning in Delfshaven doodgeschoten. Daarna reed L. op zijn motor naar het Erasmus MC, waar hij in een volle collegezaal Damen van het leven beroofde door meerdere kogels op hem af te vuren.

Kort na de moord op Damen arresteerde de politie L. op het terrein van het ziekenhuis. De paniek was groot. L. stichtte niet alleen brand, ook bedreigde hij tal van aanwezigen in het Erasmus MC met een vuurwapen. Veel van de heftige gebeurtenissen in het Erasmus MC zijn vastgelegd door bewakingscamera’s. Zo is onder meer te zien hoe L. molotovcocktails vanaf een balustrade het studiecentrum in gooit.

L. heeft verklaard dat hij aanvankelijk van plan was veel meer mensen te vermoorden. Wraak was de drijfveer achter zijn gewelddadige plannen, omdat hij zijn artsendiploma misliep.

Behalve drie keer moord en brandstichting heeft de rechtbank bewezen verklaard dat L. zich schuldig heeft gemaakt aan afpersing, bedreiging en wapenbezit.

Volgens gedragskundigen is L. verminderd tot sterk verminderd toerekeningsvatbaar. Hij lijdt aan een autismespectrumstoornis. De rechtbank ziet L. als enigszins verminderd toerekeningsvatbaar. De rechtbank wees daarbij onder meer op de grondige, langdurige planning, waarbij L. „voortdurend de controle heeft gehouden”. De rechtbank vindt dat de ernst van de misdrijven een levenslange gevangenisstraf rechtvaardigt.

„Bij de uitvoering van uw plan heeft u geen enkele twijfel of aarzeling gehad”, aldus de rechtbank tegen de verdachte. „U heeft koelbloedig een einde gemaakt aan drie levens. De slachtoffers hebben geen schijn van kans gehad om aan u te ontkomen. De gevolgen van uw handelen zijn na bijna anderhalf jaar nog dagelijks voelbaar voor nabestaanden, slachtoffers, medewerkers van het Erasmus MC en de stad Rotterdam. Het leed dat u veroorzaakt heeft, is groot.”