Meestal kwamen de satellietmetingen overeen met de gerapporteerde waarden van de staalfabrieken. Op deze manier kunnen de rapportages in elk geval onafhankelijk worden gecontroleerd, vertelt Gijs Leguijt. Hij is promovendus bij SRON en eerste auteur van het onderzoek dat dinsdag is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Atmospheric Chemistry and Physics. De metingen zijn enkel bedoeld als controle, de rapportages worden niet vervangen.

Met de gegevens is vrij duidelijk te zien welke uitstoot afkomstig is van de staalfabrieken, legt onderzoeksleider Ilse Aben van SRON uit. „Alles wat eromheen zit, hebben we in het model meegenomen. Zo is de vervuiling van auto’s redelijk uitgesmeerd. De verhoging van uitstoot zie je echt als een duidelijke piek in de metingen waar de industrie zit.”

Opvallend was dat de onderzoekers bij vier staalfabrieken in Europa een lagere CO-uitstoot hadden gemeten dan wat ze zelf hadden gerapporteerd. Het ging om de gegevens in 2019. Leguijt: „Toen we de data van een jaar later erbij pakten, kwamen onze metingen wel overeen met de rapportages.” Dat kan betekenen dat de rapportages van de betreffende staalfabrieken in 2019 te hoog waren, maar dat weten de onderzoekers nog niet zeker. Dat wordt in overleg met het Europees Milieuagentschap (EEA) verder uitgezocht.

De gegevens die de onderzoekers gebruikten, zijn afkomstig van het Nederlandse meetinstrument Tropomi. Toekomstige meetinstrumenten moeten de data nog preciezer maken. Toekomstige meetinstrumenten zullen ook CO2 meten.